ارتباط دلبستگي مادر به جنين با اضطراب و عوامل جمعيت‌شناختي زنان نخست‌زا با بارداري پرخطر

زمينه و هدف: با وجود نتايج ضد و نقيض در مطالعات مبني بر ارتباط رفتارهاي دلبستگي مادر به جنين و اضطراب در بارداري‌هاي پرخطر، هدف مطالعه حاضر تعيين ارتباط دلبستگي مادر به جنين با اضطراب و مشخصات جمعيت شناختي زنان نخست باردار با بارداري پرخطر بود. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي 200 زن باردار مبتلا به پره اكلامپسي، فشار خون بالا و پره ترم در دو درمانگاه پره ناتال بيمارستان منتخب وابسته به دانشگاه علوم‌پزشكي ايرا‌ن در سال 98 وارد مطالعه شدند. روش نمونه‌گيري تصادفي ساده بود. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسش‌نامه مشخصات فردي و مامايي، پرسش‌نامه دلبستگي مادر به جنين كرانلي و اضطراب بارداري وندنبرگ بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با نسخه 16 نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون تي مستقل، آناليز واريانس و ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي انجام شد. يافته‌ها: ميانگين دلبستگي مادر به جنين در زنان شركت‌كننده 26/68 ±85/12 بود كه در سطح متوسط گزارش شد. ميانگين نمره اضطراب زنان 20/34 ±196/66 بود كه از ميانه ابزار بيشتر مشاهده شد. بين نمره كل دلبستگي مادر به جنين با نمره كل اضطراب زنان همبستگي آماري معنادار وجود داشت (0/001 P). بين تحصيلات زنان باردار و همسران آن‌ها، حمايت همسران از زن باردار و برنامه‌ريزي براي بارداري با دلبستگي مادر به جنين و اضطراب، رابطه معنادار و معكوس وجود داشت (0/001 P). نتيجه‌گيري: تحصيلات كمتر مادران باردار و عدم برنامه‌ريزي براي باردار شدن، حمايت كمتر همسران از زن باردار، موجب دلبستگي بيشتر آن‌ها به جنين شده بود و اين مادران در مواجهه با بارداري پره خطر نگراني بيشتري داشتند. تلاش‌هاي مراقبين سلامت بايد براي مراقبت‌هاي بارداري در اين گروه از زنان با كيفيت بالاتر و با اختصاص مدت زمان مشاوره بيشتر باشد.