همبسته‌هاي جمعيتي و اقتصادي ـ اجتماعي بارداري در دختران زير 19 ساله در سرشماري 1395 ايران

مقدمه: بارداري در سنين پايين، به عنوان بارداري پرخطر هم براي مادر و هم فرزند در نظر گرفته مي‌شود، لذا اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت بارداري دختران زير ۱۹ سال در ايران و همبسته‌هاي جمعيتي، اقتصادي اجتماعي آن انجام شد. مواد و روش: اين مطالعه كمي، به صورت تحليل ثانويه اجرا شد. جامعه آماري شامل دختران ۱۰ تا ۱۹ ساله‌ي كشور ايران حاضر در نمونه‌گيري دو درصد سرشماري ۱۳۹۵ (۱۰۷۳۴۶ نفر) بود. اين افراد بر اساس متغير تعداد فرزندان زنده به دنيا آورده، به سه گروه ازدواج نكرده، ازدواج كرده بدون فرزند و ازدواج كرده داراي فرزند تقسيم شده و اطلاعات ارائه شده آنها مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تا قبل از ۱۴ سالگي اكثر دختران (۹۶ درصد) ازدواج نكرده بودند. در ۱۵ سالگي ۷ درصد دختران ازدواج كرده و يك درصدشان فرزنددار شده‌بودند. در ۱۹ سالگي در حدود ۴۰ درصد آنها ازدواج كرده و ۱۴ درصدشان داراي فرزند بودند. عمده دختران داراي فرزند، تحصيل نكرده و بي‌سواد بودند، و در مناطق روستايي زندگي و عمدتا در استان‌هاي با سطح توسعه پايين در كشور سكونت داشتند. نتيجه‌گيري: ارتباط متغيرهاي توسعه با فرزندآوري در سنين پايين نشان از اين دارد كه باروري در سنين پايين يك پديده اقتصادي اجتماعي بوده و نيازمند سياست‌گذاري اجتماعي است. دختراني كه سواد اندك داشته و ترك تحصيل كرده‌اند آگاهي كمتري از شرايط باروري سالم دارند و در راستاي داشتن زايمان سالم نيازمند توجه در سياست‌هاي بهداشتي هستند.