تحليل رويكرد عقلاني و اخلاقي مايكل اسلوت در تبيين ماهيت فضيلت

An Analysis of Michael Slote's Rational and Moral Approach to the Explanation of the Nature of Virtue

فضيلت، در نگاه فيلسوفان اخلاق، مَنشي است كه مي‌‌تواند به عنوان الگوي رفتار فاعل اخلاقي ملاحظه شود. مايكل اسلوت - فيلسوف اخلاق معاصر - از منظري متفاوت به فضيلت نگريسته و تقريري جديد از فضيلت‌گرايي ارايه كرده است. او رويكردي جامع در تبيين فضيلت دارد و ضمن نقد و تعديل رويكردهاي فضيلت‌گرايانهٔ فيلسوفاني چون ارسطو، از منظر‌هاي گوناگون اخلاقي و عقلاني به تحليل ماهيت فضيلت و ترابط فضايل با هم - در موقعيت‌‌هاي مختلف زندگي يك فاعل اخلاقي - پرداخته است. در اين مقاله، پس از اشاره به تفكر اخلاقي و تقرير فاعل مبناي اسلوت از فضيلت‌گرايي، به بيان و بررسي مباني و مؤلفه‌‌هاي نگاه و تقرير فضيلت‌گرايانه او پرداخته شده است. او در تحليل، مصداق‌شناسي و رفع تعارض بين فضايل، نگاهي وجودشناسانه دارد و گسترهٔ كاركرد فضايل را در بُعد گرايشي و بينشيِ نفس قابل تفسير مي‌‌داند. در نظرگاه او فضيلت‌ «قابليت انعطاف‌» و‌ «عقل عملي‌» دو مَنشي هستند كه هم مي‌‌توانند وحدت فضايل را به ثمر برساند و هم تعارض بين آنها را رفع كند.

Moral philosophers hold that virtue is a character trait that can be considered as a model for the moral agent’s behavior. Michael A. Slote, a contemporary moral philosopher, viewed virtue from a different perspective and presented a new account of virtue ethics. He adopted a comprehensive attitude towards explaining virtue. Criticizing and modifying the ethical conceptions of philosophers such as Aristotle, he has analyzed the nature of virtue and the relationship between virtues in the different situations from different moral and rational perspectives. In this article, after indicating Slote’s moral thoughts and his agent-based version of virtue ethics, the foundations and constituents of his account of virtue are discussed. He holds an ontological view to present the relativity of virtues, to identify them, and finally to resolve the conflicts between them. He maintains that the function of virtues can be interpreted in terms of psychological cognitive, conative, and affective aspects. In his view, the virtues of "flexibility" and "practical reason" are two qualities which can both bring about the unity of virtues and resolve the conflicts between them.