طراحي مدل بهينه سازي چند منظوره براي برنامه ريزي چند پروژه اي بر روي زنجيره تامين بحراني با منابع محدود و با استفاده از الگوريتم فرا ابتكاري

در دنياي رقابتي امروز كاهش هم زمان هزينه و زمان پروژه از اهميت ويژه اي برخوردار است؛ به اين دليل، برقراري توازن بين زمان و هزينه پروژه، به دليل كاهش عدم تقارن دو عامل در يك پروژه، ضروري است. با توجه به اهميت بسيار بالاي در نظر گرفتن محدوديت منابع در مساله زمان بندي پروژه و نزديكي شرايط مطالعه به دنياي واقعي، محدوديت هاي منابع نيز درنظرگرفته شده است. در يك مقاله، مديران پروژه نيازمندند تا نسبت به محدوديت هاي منابع آگاهي داشته باشند. از آنجايي كه مساله زمان بندي با محدوديت منابع، از نوع يك مساله NP-hard مي باشد، مدل هاي فراابتكاري در اين مقاله توسعه داده شده اند تا نتايجي را بدست آورند كه به مديران پروژه در تصميم گيري كمك كنند. براي اين منظور الگوريتم ژنتيك مرتب سازي نامغلوب (NSGA) براي بهينه سازي مساله توازن زمان-هزينه توسعه داده شد. علاوه بر اين، براي حل يك مساله برنامه ريزي چند پروژه اي، از روش زنجيره بحراني استفاده شده است. به عبارتي براي ارزيابي عملكرد مدل، مدل توسعه يافته در ابتدا در يك مقياس كوچك مورد مطالعه قرار گرفت و سپس پروژه اي با 7، 8 و 10 وظيفه، برنامه ريزي شد. پس از حل مدل پيشنهادي، تحليل حساسيت براي منابع روزانه انجام شد و نتايج مورد بحث قرار گرفت. نتايج، توانايي مدل و روش پيشنهادي را در بهينه سازي زمان-هزينه با توجه به محدوديت منابع در مسائل نشان مي دهند. راه حل هاي به دست آمده نشان دادند كه بدون استفاده از اين الگوريتم در بعضي موارد زمان بندي، منابع مصرفي بيش تر از ميزان منابع موجود هستند.