ارزيابي مولكولي اشريشياكلي انتروهموراژيك عامل طغيان‌هاي ناشي از بيماري‌هاي منتقله از غذا

زمينه و هدف: شايع‌ترين سويه اشريشياكلي انتروهموراژيك، سروتيپ O157:H7 است كه از مهم‌ترين پاتوژن‌هاي روده‌اي محسوب شده و عوارضي مانند كوليت هموراژيك، سندرم اورمي هموليتيك و نارسايي حاد كليوي را ايجاد مي‌كنند. اين مطالعه به منظور ارزيابي اشريشياكلي انتروهموراژيك ايجاد كننده طغيان‌هاي ناشي از بيماري‌هاي منتقله از غذا به روش مولكولي انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي روي 189 نمونه اسهال از 50 طغيان ارسال شده از مراكز بهداشتي درماني برخي شهرستان‌هاي ايران طي فروردين لغايت شهريور 1397 انجام شد. همه جدايه‌هاي مشكوك از نظر تست‌هاي بيوشيميايي مورد آزمايش قرار گرفتند. هويت جدايه‌ها به روش مولكولي PCR تاييد گرديد و با آزمون‌هاي حساسيت ضدميكروبي ارزيابي شدند. يافته‌ها: از 189 نمونه سوآپ مدفوع مورد مطالعه، 98 جدايه اشريشياكلي بر اساس تست‌هاي فنوتيپي جداسازي گرديد. بيشترين ميزان طغيان در فصل تابستان رخ داده بود و ميزان فراواني پاتوتايپ اشريشياكلي انتروهموراژيك 24 جدايه (24.5%) بود كه 4 درصد آن non O157H7 تعيين شد. بيشترين مبتلايان بين سنين 1 تا 12 ساله بودند و بيشترين ميزان مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌هاي كوتريموكسازول و كلرامفنيكل به ترتيب با فراواني 80 درصد و 79 درصد مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه بر اساس مقايسه با مطالعات قبلي افزايش اشريشياكلي انتروهموراژيك و همچنين افزايش مقاومت آنتي‌بيوتيكي نسبت به آنتي بيوتيك‌هاي خانواده كلرامفنيكل و كوتريموكسازول و كارباپنم‌ها مشاهده شد. افزايش مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌هاي ايمي پنم و مروپنم درمان سويه‌هاي مقاوم به بتالاكتامازها را با مشكل مواجه مي‌كند.