اثر كم آبياري با آب شور بر عملكرد و صفات رويشي گياه اسفناج (Spinacia Oleraceae L.) در يك اقليم خشك

به دليل كمبود شديد آب شيرين در مناطق خشك و نيمه خشك، كشاورزان مجبورند از روش هاي كم آبياري همراه با آب شور استفاده كنند. براي كمي كردن اثر كم آبياري و شوري بر عملكرد و اجزاي عملكرد گياه اسفناج، يك آزمايش گلداني از تاريخ 11 آبان 1397 تا 28 دي 1397 انجام شد. آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار شامل سه سطح آبياري (شامل آبياري كامل (100% نياز آبي)= W1، W175%= W2 و W150%= W3) و سه فاكتور شوري (آب شرب 0.75=S1، 4=S2، 8=S3 دسي زيمنس بر متر) در اقليم خشك كاشمر اجرا گرديد. نتايج نشان داد كه تنش جداگانه شوري و كم آبياري بر صفات گياه شامل وزن‌تر اندام هوايي، سطح برگ، ارتفاع گياه، ارتفاع ساقه، طول ريشه، وزن خشك اندام هوايي و وزن خشك ريشه اثر معني داري داشته است، ولي اثر متقابل شوري و كم آبياري بر صفات مذكور معني دار نبود. با افزايش شوري و كم آبياري، خصوصيات مورفولوژيك گياه كاهش يافتند، به‌عنوان مثال، حداكثر وزن‌تر اندام هوايي گياه (147.15 گرم در بوته مربوط به تيمار W1S1 و كمترين آن (38.36 گرم در بوته) مربوط به تيمار W3S3 بود. نتايج مقايسه ميانگين صفات رويشي گياه نشان داد بين تيمار 100 درصد نياز آبي با شوري هاي 0.75 و 4 دسي زيمنس بر متر اختلاف معني داري وجود نداشت، اما در تيمار شوري شاهد ( 0.75 دسي زيمنس بر متر) بين سطوح مختلف كم آبياري تفاوت معني داري وجود دارد. با توجه به نتايج فوق مي توان گفت كه گياه اسفناج نسبت به كم آبياري حساس تر از شوري بوده و بايستي در طول فصل رشد از اعمال كم آبياري به گياه اجتناب شود.