ترسيم سيماي رهبري اخلاقي در مديران از منظر مثنوي مولوي

بنا بر اهداف، ويژگي ها و توانايي هاي مورد نياز مديران در نظريات و منابع مختلف غربي كه به صورت متفاوت مطرح گرديده است، اين ويژگي ها با منابع غني اعتقادي و اخلاقي و ادبي كشور چندان موردتوجه قرار نگرفته است. مقاله حاضر درصدد است اين ويژگي ها را تحت تيوري رهبري اخلاقي از منابع غني تربيتي، اخلاقي، عرفاني و ادبي كه همانا مثنوي مولوي بوده، استخراج و استنباط نمايد تا شايد فتح بابي پيش روي انديشمندان و صاحب نظران حوزه هاي مختلف علمي مديريت و رهبري باشد و به عنوان كار پژوهشي ميان رشته اي، پل ارتباطي ميان حوزه هاي انديشه مديريتي در طي تاريخ ايجاد كند. بر اين اساس، ويژگي هاي رهبري اخلاقي تحت اصولي همچون؛ برخورداري از اخلاق نيك بر زيردستان، فتوت و جوانمردي، كظم غيظ، دوري از هوي و هوس، دورانديشي، عدالت ورزي در امور كاركنان، سخت كوشي، قناعت ورزي، كم گويي و تفكر بر مسايل سازماني، تعقل و تدبير، صبر و شكيبايي و از همه نافذتر بصيرت در تشخيص امور سازماني از ابيات مثنوي مولوي استنباط گرديد در نهايت تحت مدلي ارايه گرديد.