ارتباط دريافت هاي غذايي و شاخص هاي تن‌سنجي با ابتلاء به اندومترويز: مطالعه مورد- شاهدي

مقدمه: اندومتريوز، يك بيماري چندعلتي است. مطالعات محدودي در مورد رابطه عوامل تغذيه‌اي با اندومتريوز انجام شده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط دريافت هاي غذايي و شاخص هاي تن‌سنجي با ابتلاء به اندومتريوز انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه مورد شاهدي در سال 1400-1399 بر روي 317 نفر از زنان 4918 ساله شهر تهران انجام شد. تشخيص ابتلاء به اندومتريوز با روش لاپاراسكوپي انجام و بر اين اساس افراد به دو گروه مورد (107=n) و شاهد (210=n) تقسيم شدند. با پرسشنامه بسامد خوراك نيمه‌كمي روا و پايا، شامل 168 ماده غذايي، دريافت غذايي افراد تعيين و با نرم‌افزار تغذيه‌اي N4 آناليز شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 22) و آزمون رگرسيون لوجستيك انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: احتمال اندومتريوز براي افراد در بالاترين سهك شاخص توده بدني به طور معني‌داري كمتر از افراد در سهك اول بود (0.001 p، 020.92/0:CI، 0.5=OR). در مدل تعديل شده، احتمال اندومتريوز براي افراد در بالاترين سهك دريافت سبزي‌ها، ميوه‌ها، ماهي، حبوبات، مغزدانه هاي روغني و روغن هاي مايع به طور معني داري كمتر از گروه دريافت‌كننده در سهك اول بود (05 / 0 p). در مقابل احتمال اندومتريوز براي افراد در بالاترين سهك دريافت لبنيات، گوشت قرمز، گوشت هاي فرآوري شده، امعاء و احشاء، و روغن ها و چربي هاي جامد به طور معني داري بيشتر از گروه دريافت‌كننده در سهك اول بود (0.05 p).نتيجه‌گيري: ارتباط معكوس و معني‌داري بين دريافت سبزي‌ها، ميوه‌ها، ماهي، حبوبات، مغزدانه هاي روغني و روغن هاي مايع با اندومترويز مشاهده شد. دريافت لبنيات، گوشت قرمز، گوشت هاي فرآوري شده، امعاء و احشاء و روغن ها و چربي هاي جامد با اندومتريوز رابطه مستقيم و معني‌داري داشت.