اثربخشي تربيت جنسي مبتني بر آموزه هاي اسلامي بر مهارت هاي اجتماعي و خودشناسي انسجامي دانش آموزان نوجوان

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي تربيت جنسي مبتني بر آموزه هاي اسلام بر مهارتهاي اجتماعي و خودشناسي انسجامي دانش آموزان نوجوان دختر انجام شده است. روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش، دانش آموزان دختر نوجوان دوره ي متوسطه ي اول در سال تحصيلي 1401-1400 است كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي از بين آنها تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده است. جمع آوري داده ها، با استفاده از پرسشنامه ي مهارتهاي اجتماعي (ماتسون،1983) و پرسشنامه خود شناسي انسجامي (قرباني و همكاران،2008) انجام گرفته و در نهايت با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شده است. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه اختلاف نمره مهارتهاي اجتماعي و خودشناسي انسجامي در دو گروه كنترل و آزمايش معنادار است (sig=0.00<0.05) و مي توان نتيجه گرفت آموزش به طور معنادار باعث افزايش نمره مهارتهاي اجتماعي و خودشناسي انسجامي دانش آموزان شده است. با توجه به سن بحراني دانش آموزان در اين مقطع و نقش مهمي كه در آينده ي نوجوانان دارد، نياز است كه به اين موضوع واقع بينانه نگريسته شود و متوليان آموزشي، دوره هاي آموزشي تربيت جنسي متناسب با شرايط سني دانش آموزان در اين دوران و دوران بعدي برگزار نمايند.

فاقد چكيده لاتين