اثر ضد سرطاني عصاره ي آبي گل محمدي بر روي كارسينوما سلول سنگفرشي دهان

Anticancer effect of aqueous extract of Persia rose on Oral squamous cell carcinoma

سابقه و هدف: درمان هاي متداول سرطان، معمولا عوارض پيچيده اي دارند. هم چنين مقاومت سلولهاي سرطاني به درمانها نكته ويژه اي است كه نياز به درمانهاي آلترناتيو منجمله استفاده از تركيبات گياهي را مشخص مي كند. هدف اين مطالعه بررسي اثر ضدسرطاني عصاره آبي گياه گل محمدي بر روي سل لاين سرطان دهان بوده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي ، اثر سميت عصاره آبي گل محمدي با غلظتهاي مختلف طي مدت زمان 48 ساعت و با تكرار آزمايش 5 بار، بر زيست پذيري سلولهاي كارسينوما دهان انسان (سل لاين NCBI No#C152) و سلولهاي نرمال فيبروبلاست لثه (سل لاين HF2FF)، با روش MTT بررسي و در نهايت، جذب نوري (Optical density) محلول بدست آمده در طول موج 570 نانومتر با دستگاهElisa Reader خوانده شد و نهايتا نرخ مهار رشد سلولها (درصد) بدست آمد. نتايج حاصله با استفاده از آزمون Two Way ANOVA ارزيابي شد و براي مقايسه غلظتها از آزمون POST HOC Tukey استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه عصاره آبي گل محمدي بر روي زيست پذيري رده سلول هاي سرطاني نسبت به گروه كنترل منفي تاثير داشته و باعث كاهش زيست پذيري سلولهاي سرطاني شده است. اين اثر با افزايش غلظت عصاره نسبت معكوس داشته است. گرچه اين اثر از نظر آماري تفاوت معناداري نشان نداده است. (0/05

Background and Aim: Conventional cancer treatments usually have complex complications. Also, the resistance of cancer cells to treatments is a special point that indicates the need for alternative therapies such as the use of herbal compounds. The aim of this study was to evaluate the anticancer effect of aqueous extract of Persia rose on oral cancer cell line. Material and Methods: In this experimental study, the toxicity effect of aqueous extract of Persia rose with different concentrations over 48 hours and repeated 5 times on the viability of human oral carcinoma cells (NCBI cell line No # C152) and Normal gingival fibroblast cells (HF2FF cell line) were examined by MTT method and finally, the optical density of the solution obtained at 570 nm was read by Elisa Reader. The results were evaluated using Two Way ANOVA test and Tukey POST HOC test was used to compare concentrations. Results: The results showed that the aqueous extract of Persia rose had a negative effect on the viability of cancer cell line compared to the control group and reduced the viability of cancer cells. This effect was inversely related to increasing the extract concentration. However, this effect did not show a statistically significant difference (p> 0.05). Decreased viability in normal gingival fibroblasts was also observed due to the use of different concentrations of the extract (p> 0.05). Two-way ANOVA test showed that the interaction between the independent variable (extract concentration) and the dependent variable (cell viability) was not significant depending on the independent variable (cancer cell type or healthy) (p> 0.8). Conclusion: It seems Persia rose extract cause reduction of cancer cells and normal gingival fibroblasts viability.