مقايسه دو شيوه تمرين هوازي و حجامت بر سطوح سرمي فيبرينوژن، LDL و HDL به عنوان فاكتورهاي بيماري هاي قلبي و عروقي زنان يائسه

مقدمه: يائسگي يك دوره زماني باليني مهم است كه با تغييرات هورمون تخمدان، علائم وازوموتور و افزايش خطر بيماري هاي قلبي عروقي CVD)) مشخص ميشود. يكي از علل اصلي حمله هاي قلبي تغييرات و عدم تعادل سيستم هموستاز است. كم تحركي و افزايش سن نيز تأثيرات نامناسبي برسيستم هموستاز دارند. يكي از روش هاي درماني كه سال ها در درمان بسياري از بيماري ها كاربرد داشته است، طب ايرانياسلامي مي‌باشد. بنابراين در اين مطالعه اثر حجامت و تمرينات هوازي بر ميزانLDL , HDL و فيبرينوژن مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش ها: در اين پژوهش نيمه تجربي 30 زن يائسه غيرفعال با دامنه سني 55 تا 65 شركت كردند. داوطلبين به صورت تصادفي به سه گروه تمرين هوازي ، حجامت و گروه كنترل تقسيم شدند. تمرينات هوازي با شدت 50 تا 75 درصد ضربان قلب ذخيره هفته‌اي سه جلسه و در طي 6 هفته اجرا شد و گروه حجامت دوبار در هفته دوم و پنجم حجامت شدند. قبل از شروع دوره تمريني و 48 ساعت پس از اتمام آخرين جلسه تمرين خونگيري جهت اندازه‌گيري شاخص‌هاي فيبرينوژن،LDL, HDL انجام گرفت. سپس با استفاده از آزمون آناليز كوواريانس براي مقايسه بين گروهي و مقايسه پيش‌آزمون و پس‌آزمون بين گروه‌ها از آزمون t زوجي درسطح معناداري a 0.05 تحليل صورت گرفت. يافته ها: تمرين هوازي و حجامت كاهش معني‌دار فيبرينوژن (0.04=P) و LDL (0.001=P) و افزايش LDH (0.003=P) نشان دادند. نتايج آزمون T زوجـي حـاكي از كـاهش معنـادار فيبرينوژن،LDL و HDL پس آزمون نسبت به پيش آزمون پس از مداخله بود. بحث و نتيجه گيري: حجامت و فعاليت بدني هوازي عواملي موثر بر كاهش معني دار سطح فيبرينوژن و LDL و فيبرينوژن و افزايش HDL بر در زنان يائسه مي باشد. با توجه به نتايج احتمالا ورزش ميتواند نسبت به حجامت آثار بهتري بر فيبرينوژن و ليپيد هاي خوني كه از جمله مهمترين عوامل خطر زاي بيماري قلبي عروقي و تصلب شرايين است، داشته باشد.