رابطه تعاملات آموزشي و رضايت تحصيلي با خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان

The Relationship between Educational Interaction and Academic Satisfaction with Student Self-Efficacy

برخورداري از توانمندي پژوهشي يكي از اساسي‌ترين موضوعات موردنياز دانشجويان در مقاطع تحصيلات تكميلي است. مي‌توان عنوان كرد كه خودكارآمدي، ارتباطي ناگسستني با توانمندي پژوهشي دارد. در بسياري از دانشجويان عدم باور به كارآمدي، خود موجبات ناتواني پژوهشي را به وجود آورده است. پس از آن جايي‌كه خودكارآمدي پژوهشي مي‌تواند در عملكرد پژوهشي دانشجويان تأثيرگذار باشد، بررسي عوامل مرتبط با آن امري ضروري است. از اين رو پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه تعاملات آموزشي و رضايت تحصيلي با خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان صورت گرفته است. جامعه پژوهش، دانشجويان تحصيلات تكميلي كليه دانشكده‌هاي رشته‌هاي علوم پايه و فني مهندسي دانشگاه تبريز است. با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي به شيوه متناسب با حجم جامعه 335 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌هاي پژوهش شامل پرسش‌نامه‌هاي معيار تعاملات آموزشي، رضايت از تحصيل و خودكارآمدي پژوهشي است. پايايي پرسش‌نامه‌هاي پژوهش بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 89/0، 86/0 و 93/0 به دست آمد. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و بر اساس نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفي و از نوع همبستگي مي‌باشد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين تعامل دانشجو - دانشجو، تعامل دانشجو - استاد و تعامل دانشجو - محتوي، همچنين امكانات آموزشي، برنامه درسي، تدريس و يادگيري، فضا و جو دانشگاه، امكانات اداري و سياست‌ها و رويه‌ها با خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان ارتباط مثبت معني‌دار وجود دارد. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه تعاملات بين‌فردي دانشجويان و اساتيد با آنان و سياست‌هاي آموزشي اتخاذشده در محيط‌هاي دانشجويي به مثابة عامل مهمي در خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان نقش‌آفريني مي‌كنند. از اين رو پيشنهاد مي‌شود مسئولان و اساتيد بخشي از فعاليت‌هاي آموزشي دانشگاه‌ها را به افزايش تعاملات مثبت آموزشي و تهيه و تنظيم سياست‌هاي مطلوب اختصاص دهند تا در اين مسير بتوان در جهت ارتقاي خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان گام مهمي برداشته شود.

The aim of this study was to investigate the relationship between educational interactions and academic satisfaction with students’ research self-efficacy. The research population is graduate students of all faculties of basic and engineering sciences of University of Tabriz. Using stratified sampling method in a manner commensurate with the size of the population, 335 people were selected as the sample. Research data collection tools include standard questionnaires of educational interactions (2015), satisfaction with education (2012) and research self-efficacy (2011). The reliability of the research questionnaires based on Cronbach’s alpha coefficient was 0.89, 0.86 and 0.93, respectively. The research method is applied in terms of purpose and based on how the data are collected is a descriptive correlation. Findings show that there is a significant positive relationship between student-student interaction, student-teacher interaction and student-content interaction, as well as educational facilities, curriculum, teaching and learning, university atmosphere, office facilities and policies and procedures with students’ research self-efficacy. Findings indicate that the components of educational interactions as well as the components of policies and procedures, curriculum, questions, educational facilities, teaching and learning from the variable of academic satisfaction can explain students’ research self-efficacy. it can be concluded that interpersonal interactions between students and professors with them, educational policies adopted in the student environment as an important factor in student research self-efficacy. Therefore, it is suggested that officials and professors dedicate part of the educational activities of universities to increasing positive educational interactions and preparing and setting desirable policies so that an important step can be taken in this direction to improve students’ research self-efficacy.