تعامل و تقابل توسعۀ پايدار با معيار رفتار منصفانه در رويۀ داوري‌هاي سرمايه‌گذاري بين‌المللي

The Interaction between Sustainable Development and the Fair and Equitable Treatment Standard in International Investment Arbitrations

تعهد كشورهاي ميزبان به رفتار منصفانه و عادلانه در برابر سرمايه‌گذار خارجي كه متضمن حفظ ثبات محيط سرمايه‌گذاري، شفافيت، رعايت دادرسي عادلانه و … است، در كنار پويايي مسائل مرتبط با توسعۀ پايدار و ضرورت بازنگري و تغيير قوانين توسط كشورها و چگونگي تفسير همزمان اين تعهدات توسط ديوان‌هاي داوري، از مسائل اساسي سرمايه‌گذاري بين‌المللي است. در اين زمينه در اين مقاله ابتدا چگونگي تعامل و نحوۀ تفسير اين تعهدات در معاهدات سرمايه‌گذاري و سپس آراي داوري‌هاي سرمايه‌گذاري بين‌المللي بررسي و پس از آن تلاش مي‌شود با در نظر داشتن ويژگي «معيار» در حقوق بين‌الملل، به چگونگي تعامل اين معيار با تعهدات ناشي از توسعۀ پايدار توجه شود. در نتيجة اين بررسي مشخص مي‌شود معيار رفتار منصفانه و عادلانه با ويژگي‌هاي يك معيار حقوقي مانند گسترة شمول، انعطاف‌پذيري، قابليت تفسير و .... با در نظر داشتن موضوع و هدف موافقت‌نامه‌هاي سرمايه‌گذاري در پرتو ساير الزامات موافقت‌نامه مانند توسعۀ پايدار قابل تفسير است و با توجه به آراي داوري‌هاي سرمايه‌گذاري بين‌المللي به نظر مي‌رسد، ديوان‌هاي داوري براي ايجاد تعامل ميان اين تعهدات برخي مؤلفه‌هاي رفتاري را براي كشورهاي ميزبان در نظر گرفته‌اند.

The obligation of the host state to fair and equitable treatment of foreign investors includes maintaining the stability of the investment environment, transparency, compliance with legal procedures and etc. On the other hand, sustainable development is a dynamic concept whose implementation requires constant domestic and international regulation. A question may arise as to how these two principles can be balanced, most particularly in investment arbitrations. In this article, the possible contrast between these two commitments and the case-law of international investment arbitration on this subject will be examined. It will be concluded that the fair and equitable treatment standard can be interpreted with respect to the object and purpose of an investment agreement in light of the other requirements of the agreement, such as sustainable development. With regard to international investment arbitration case-law, it seems that arbitral tribunals have used behavioral criteria to make interaction among such obligations possible.