فراواني اضطراب پس از زايمان و عوامل مرتبط با آن در گرگان (1397)

زمينه و هدف: نزديك به 30 درصد زنان، انواعي از اختلال اضطرابي را در زندگي خود تجربه مي‌كنند كه اين اضطراب به ميزان بيشتري در دوران بارداري و بعد از تولد بروز مي‌كند. اضطراب مادر موجب كاهش ترشح اكسي توسين و كاهش شيردهي مي‌گردد. از طرفي سطح استرس و اضطراب مادر به طور فزاينده‌اي بروز افسردگي پس از زايمان را افزايش مي‌دهد. اين مطالعه به منظور تعيين فراواني اضطراب پس از زايمان و عوامل مرتبط با آن در زنان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي به روش نمونه گيري در دسترس روي 154 نفر از زنان 15 تا 45 ساله با ميانگين سني 5.94 ±27.72 سال مراجعه كننده به درمانگاه مامايي بيمارستان شهيد صياد شيرازي طي سال 1397 انجام شد. حداقل يك هفته و حداكثر 6 هفته از زايمان آنها گذشته بود. مشخصات فردي با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك جمع‌آوري شد. براي سنجش اضطراب از مقياس اضطراب اسپيل برگ استفاده شد. يافته‌ها: اختلالات اضطرابي پس از زايمان به ميزان 41.99% تعيين شد. نمره اضطراب آشكار زنان پس از زايمان در وضعيت‌هاي شديد، متوسط، خفيف و اندك يا هيچ به ترتيب 8.4% ، 44.2% ، 27.9% و 19.5% تعيين شد. نمره اضطراب پنهان زنان پس از زايمان در وضعيت‌هاي شديد، متوسط، خفيف و اندك يا هيچ به ترتيب 9.7% ، 48.1% ، 24.7% و 17.5% تعيين شد. نمره اضطراب آشكار در مادران شاغل به طور معني‌داري بيشتر از مادران خانه‌دار بود (P 0.05). نمره اضطراب آشكار زنان متاهل داراي اختلاف زناشويي با همسر در مقايسه با گروه زنان متاهل بدون اختلاف زناشويي با همسر به طور معني‌داري بيشتر بود (P 0.05). نمره اضطراب آشكار و پنهان ارتباط معني‌داري با نوع زايمان، تحصيلات مادران، محل زندگي مادران و درآمد خانواده نداشت. نتيجه‌گيري: اختلالات اضطرابي پس از زايمان از شيوع بالايي برخوردار بود كه با شاغل بودن مادران و دارابودن اختلاف زناشويي با همسر ارتباط داشت.