اثربخشي آموزش والدگري ذهن آگاهانه بر تنظيم هيجان و بازداري رفتاري در والدين داراي كودكان مضطرب

مقدمه: اضطراب يكي از شايع ترين اختلال هاي روانشناختي است كه باعث ايجاد مشكلاتي در تنظيم هيجان و بازداري رفتاري مي شود و يكي از روش هاي بهبود ويژگي هاي روانشناختي والدين داراي كودكان مبتلا به اختلال هاي روانشناختي از جمله اضطراب، آموزش والدگري ذهن آگاهانه مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين اثربخشي آموزش والدگري ذهن آگاهانه بر تنظيم هيجان و بازداري رفتاري در والدين داراي كودكان مضطرب انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش والدين داراي كودكان مضطرب شهرستان لارستان در سال 1398 بودند. تعداد 40 نفر با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي ساده در دو گروه مساوي(هر گروه 20 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمون 8 جلسه 90 دقيقه اي (هفته اي يك جلسه) با روش والدگري ذهن آگاهانه آموزش ديد و گروه كنترل آموزشي دريافت نكرد. ابزارهاي پژوهش مقياس اضطراب كودكان پيش دبستاني اسپنس و همكاران، پرسشنامه تنظيم هيجان گارنفسكي و كرايج و پرسشنامه سبك خلقي بازداري رفتاري گلدستون و پاركر بودند. داده ها با آزمون هاي آماري و نرم افزار مناسب مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: يافته ها نشان داد كه گروه هاي آزمون و كنترل از نظر تحصيلات، سن و تعداد فرزند تفاوت معني داري نداشتند(P 0/05)همچنين گروه ها در مرحله پيش آزمون از نظر تنظيم هيجان مثبت و منفي و بازداري رفتاري تفاوت معني داري نداشتند(P 0/05) اما در مرحله پس آزمون از نظر هر سه متغير تفاوت معني داري داشتند(P 0/001)به عبارت ديگر، آموزش والدگري ذهن آگاهانه باعث افزايش تنظيم هيجان مثبت و كاهش تنظيم هيجان منفي و بازداري رفتاري در والدين داراي كودكان مضطرب شد(P 0/001) نتيجه گيري: نتايج نشان دهنده اثربخشي آموزش والدگري ذهن آگاهانه بر بهبود تنظيم هيجان و بازداري رفتاري در والدين داراي كودكان مضطرب بود. بنابراين، استفاده از روش آموزش والدگري ذهن آگاهانه در كنار ساير روش هاي آموزشي جهت بهبود ويژگي هاي روانشناختي به ويژه تنظيم هيجان و بازداري رفتاري در والدين داراي كودكان مضطرب توصيه مي شود.