اثربخشي بازي درماني كودك محور بر نظريه ذهن كودكان طيف اوتيسم

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف بررسي اثربخشي بازي‌درماني كودك محور بر نظريه ذهن كودكان طيف اوتيسم انجام شد. روش ژوهش: از روش شبه تجربي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون تك گروهي استفاده شد. جامعه آماري شامل تعدادي از كودكان 7 تا 9 ساله مبتلابه اختلال طيف اوتيسم شهر سمنان در سال تحصيلي 1401 -1400 بودند؛ پس از انتخاب مدرسه موردنظر به صورت هدفمند ، 13 نفر از دانش آموزان كه داراي ملاك پژوهش بودند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. پيش از انجام مداخله و پس‌ازآن، از دانش­آموزان آزمون گرفته شد تا ميزان اثربخشي بازي‌درماني موردبررسي قرار گيرد. جلسات بازي‌درماني به مدت 8 جلسه يك ساعته در طول چهار هفته برگزار شد. از مقياس نمره‌گذاري اختلال اوتيسم گارز براي اطمينان از تشخيص روانپزشك در كودكان اوتيسم و براي سنجش نظريه ذهن آزمون نظريه ذهن فرم 38 سؤالي استفاده شد. همچنين در اين پژوهش نمره هوش اين كودكان بررسي شد. دامنه نمره هوشبهر كلي در آزمون هوش وكسلر چهار تجديدنظر شده از 89 تا 101 بود كه ميانگين و انحراف استاندارد هوشبهر كلي آنان 77/3 ± 54/95 بود. داده هاي اين پژوهش با استفاده آزمون تي جفت شده و به‌كارگيري نرم‌افزار SPSS مورد تحليل قرارگرفته است. يافته‌هاي پژوهش: يافته‌ها نشان مي‌دهد كه كودكان طيف اوتيسم در هر سه مؤلفه يا هر سه سطح نظريه ذهن در پس‌آزمون نسبت به پيش‌آزمون پيشرفت معناداري داشته اند (01/0p<). نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده فرضيه پژوهش مبني بر آنكه «بازي‌درماني كودك محور بر نظريه ذهن كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم اثر معناداري دارد» تائيد شدو مي‌توان تأثير يك عامل تربيتي (غير از عامل سرشتي) بر رشد نظريه ذهن را تائيد كرد و از بازي درماني كودك محور به عنوان يكي از روش هاي بهبود نظريه ذهن كودكان اوتيسم سود برد.