واكاوي تجارب زيسته ي زنان سرپرست خانوار در مواجهه با رفتارهاي پرخطر مطالعه ي زنان سرپرست خانوار شهر كرمان

مطالعه ي حاضر باهدف واكاوي تجربه ي زنان سرپرست خانوار در مواجه با رفتارهاي پرخطر انجام شده است. پژوهش حاضر كيفي و از نوع پديدارشناسي است و جامعه‌ي هدف، شامل زنان سرپرست خانوار شهر كرمان است كه رفتارهاي پرخطر داشتند. از اين تعداد 28 نفر مشاركت‌كننده با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب ‌شده‌اند؛ به اين صورت كه نمونه‌گيري تا زماني كه محققان به اشباع نظري دست‌يافتند ادامه داشته است؛ ابزار گردآوري اطلاعات مصاحبه نيمه ساختاريافته است. در تحقيق حاضر، براي احراز پايايي و روايي، از روش‌هاي‌ پولكينگ هورن بهره گرفته‌ شده است. يافته‌هاي به‌دست‌آمده حاكي از آن است كه عواملي چون جامعه‌پذيري نامناسب خانوادگي، سرمايه ي اجتماعي پايين، دين‌داري پايين، وضعيت بد مالي، اثرات بد رسانه‌اي و احساس تنهايي ناشي از شكست در گرايش زنان سرپرست خانوار به رفتارهاي پرخطر مؤثر بوده است؛ همچنين تجربيات زيسته ي زنان در زماني كه رفتارهاي پرخطر داشته‌اند، نشان‌دهنده ي اعتماد اجتماعي پايين، مشاركت اجتماعي نداشتن و بيگانگي اجتماعي در ميان زنان بوده است . از راهكارهاي پيشنهادي افراد موردمطالعه براي برون‌رفت از شرايط رفتارهاي پرخطر مي‌توان به حمايت اجتماعي و توانمندسازي اجتماعي زنان اشاره كرد.