بررسي فراواني تنوعات آناتوميك كانال منديبولار با استفاده از تصاوير Cone Beam Computed Tomography

مقدمه: كانال فك پايين، يك ساختار آناتوميك قابل توجه در حيطه‌ي دندان‌پزشكي ايمپلنت است و توموگرافي كامپيوتري با پرتو مخروطي CBCT (Cone beam computed tomography) يك روش تشخيصي مهم در دندان‌پزشكي است. هدف از اين مطالعه، ارزيابي فراواني تنوعات آناتوميكي كانال منديبولار مشاهده شده در تصاوير CBCT بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي، شامل ارزيابي 384 كانال آلوئلار تحتاني در 192 بيمار بود كه براي گرفتن سي‌تي‌اسكن با اشعه‌ي مخروطي به بخش راديولوژي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) در سال 1396 ارجاع داده شده بودند. راديوگرافي‌ها براي ارزيابي فراواني تنوعات مختلف كانال منديبولار چپ و راست به تفكيك جنسيت از نظر موقعيت فوقاني- تحتاني، موقعيت باكولينگوالي و شكل مسير كلي كانال بررسي گرديد. فراواني و تيپ‌هاي مختلف كانال‌هاي دو شاخه‌ي منديبل موجود نيز بررسي شد. داده‌ها توسط آزمون‌هاي آماري Chi-square، Independent T-test، Paired T- test تحليل شدند (0.05 p value). يافته‌ها: كانال منديبل به صورت 2.1 درصد موقعيت پاييني، 11.9 درصد موقعيت بالايي و 86 درصد موقعيت حد واسط بود. بين موقعيت كانال منديبل با جنسيت رابطه‌ي معني‌داري وجود داشت (0.004 = p value). شيوع كانال دو شاخه، 14.8 درصد گزارش گرديد. بين شكل مسير كلي كانال با جنسيت رابطه‌ي معني‌داري وجود نداشت. بين ميانگين فاصله‌ي كانال منديبولار تا كورتكس باكال در دو ناحيه‌ي مولر و راموس با جنسيت افراد و سمت كانال مورد بررسي تفاوت معني‌داري وجود نداشت (0.05 p value). نتيجه‌گيري: بيشترين فراواني كانال منديبل در غالب افراد مورد بررسي، در سمت راست در موقعيت حد واسط بود. ميانگين فاصله‌ي كانال منديبولار تا كورتكس باكالي در ناحيه‌ي راموس و مولري در دو سمت راست و چپ دو سمت بين آقايان و خانم‌ها تفاوت معني‌داري نداشت.