گفتمان هاي اشتغال زنان (مقايسه ديدگاه امام خميني (ره)با ديگر گفتمان هاي رايج)

گفتمان‌هاي اشتغال زن شيوه‌هاي خاصي است كه افراد و گروه‌ها براي سخن گفتن درباره ضرورت يا عدم ضرورت و بايدها و نبايدهاي اشتغال زنان در جامعه به كار مي‌گيرند. در پژوهش حاضر سعي شده با برگزيدن نظريه و روش تحليل گفتمان بر اساس خوانش لاكلا و موفه به بررسي تطبيقي گفتمان امام خميني و گفتمان‌هاي رايج ديگر در مقوله اشتغال زنان و وجوه اشتراك و تمايز آن‌ها بپردازيم. جامعه آماري پژوهش متون تاريخي مربوط به مكاتب فكري است كه به‌صورت هدفمند انتخاب‌شده است. نتايج تحليل نشان مي‌دهد گفتمان‌هاي حامي اشتغال زنان بيشتر بر خودبسندگي زن تأكيددارند؛ درحالي‌كه گفتمان‌هاي مخالف با استناد به تفاوت نظام طبيعي، اشتغال زنان را مخل نظام خانواده تلقي مي‌كنند. در ميانه اين دو گفتمان، گفتمان امام خميني بر اساس آموزه‌اي اسلامي قرار دارد كه ه‍ژموني آن در حوزه اشتغال زنان پيامـدهاي گسترده‌اي در ورود سالم و بي‌دغدغه آن‌ها به مراكز اشتغال و كار و درعين‌حال حل تعارض نقش‌هاي چندگانه زنان در عرصه خانواده و كار داشته است.