واكاوي جايگاه و اعتبار زيارتنامه‌ امام رضا (ع)

زيارتنامه‌ حضرت رضا(ع) كه بين عوام مردم و خواص مشهور و در كتاب‌هاي حديثي و معرفتي ذكر شده است، علاوه بر جايگاه خاص آن در ارتباط عاطفي بين امام و مأموم، به عنوان منبعي سرشار از آموزه‌هاي معرفتي در جنبه‌هاي گوناگون اعتقادي و اخلاقي شناخته مي‌شود. اما با مراجعه به متون حديثي ذكر‌كننده اين زيارتنامه، در نگاه اول در موضوع مأثور بودن آن ترديد مي‌شود. با اين وصف به لحاظ غير فقهي بودن اين حديث (زيارتنامه)، به جايگاه و اعتبار حديثي آن كمتر توجه شده است. ولي با توجه به قواعد حديثي ـ مانند برخي بررسي‌هاي سندي و رجالي، دأب عالمان بر تسامح در ادله سنن، تأكيد مؤلفان كتاب‌هاي زيارات بر استفاده از منابع معتبر، شهرت روايي و تلقي به قبول شدن طي قرون و بالأخره علو مضمون و قوت متن ـ مي‌توان بر اعتبار حديثي اين زيارتنامه‌ و مأثور بودن آن دليل اقامه كرد و با اين اثبات عملاً مي‌توان بسياري از زيارتنامه‌هاي اهل بيت: را نيز در عداد احاديث مأثور و مقبول قرار داد.