شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر رشد و موفقيت شركت‌هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات با روش تحليل سلسله مراتبي فازي

بحث در مورد فناوري اطلاعات و ارتباطات (ICT)، اهميت و نقش آن در رشد و پيشرفت اقتصادي كشورها يكي از مباحث مهم توسعۀ اقتصادي است. درواقع موتور محركۀ جهاني‌شدن در عرصه فرهنگ، سياست، اقتصاد و اجتماع را مي توان به‌نوعي فناوري اطلاعات و ارتباطات دانست كه در ظهور جامعۀ شبكه اي و آگاهي بين كشوري بسيار مؤثر بوده و عامل محرك ايجاد بازارهاي جهاني است. شركت هاي كوچك و متوسط با توجه به رشد و توسعه پژوهش هاي آكادميك در حوزه فناوري هاي برتر، در تشويق كارآفريني و شكوفايي اقتصادي كشورها نقش مهمي ايفا مي كنند. بنابراين پاسخ به اين سؤال ضروري است كه چه عواملي سبب موفقيت اين شركت هاي حوزۀ فناوري اطلاعات و ارتباطات خواهند شد. در اين پژوهش عوامل مؤثر بر موفقيت شركت هاي‌ فناوري اطلاعات و ارتباطات بررسي شده است. به همين منظور در تحقيق حاضر عوامل موفقيت ابن شركت ها با استفاده از روش تئوري فازي اولويت‌بندي شده است. در اين راستا 21 شاخص در 5 دستۀ مختلف با استفاده از نظرات خبرگان و تحقيقات پيشين در ايران و ساير كشورها استخراج شد و در يكي از شهرهاي نزديك پايتخت ايران (قم) مورد ارزيابي قرار گرفت. هدف اين تحقيق، ارزيابي تأثير عوامل و شاخص هاي بومي در موفقيت شركت هاي فعال در اين حوزه و مقايسۀ آن با فاكتورهاي كليدي عمومي در ساير نقاط جهان با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي فازي (FAHP) است. نتايج به‌دست‌آمده نشان مي دهد كه عوامل مديريتي و درون‌سازماني، عوامل تكنولوژيكي و بازاريابي، هزينه‌هاي مالي، سياست هاي دولت و شاخص هاي بومي به ترتيب به‌عنوان مهم ترين شاخص هاي اصلي و مشاركت كاركنان و كارگروهي، تمركز بر نيازهاي مشتري، وضعيت اقتصادي كشور، تعارض منافع شركت‌هاي خصوصي و دولتي و صنعتي بودن استان به ترتيب به‌عنوان مهم‌ترين زير شاخص‌هاي موفقيت شركت هاي اين حوزه نقش ايفا مي كنند.