تحليل بازآفريني بافت‌هاي فرسوده شهري با تاكيد بر نقش و عملكرد ذينفعان محلي با رويكرد آينده‌نگاري( مطالعه موردي: شهر زنجان)

شهرها به‌عنوان دومين انقلاب در فرهنگ بشري با پيشينه درخشان درزمينۀ مديريت شهري در عصر حاضر با يكي از بزرگ‌ترين چالش هاي خود با عنوان بافت هاي فرسوده دست‌وپنجه نرم مي كند. اين پژوهش با تحليل هاي ساختار شكنانه از روند برنامه ريزي مرسوم زمان حال؛ بر تحليل بازآفريني بافت هاي فرسوده شهر زنجان در بازه زماني آينده تأكيد دارد. بدين منظور جهت جمع آوري اطلاعات از دو روش ميداني - كتابخانه اي بهره برده شده و براي تحليل از 40 شاخص در قالب 3 مؤلفه ( اقتصادي، اجتماعي - فرهنگي و كالبدي - فضايي) استفاده‌ شده است. براي ارزيابي روابط بين شاخص ها و عملكرد هريك از آن ها درروند بازآفريني شهري از نظر كارشناسان متخصص در اين زمينه و از نرم افزار MICMAC استفاده‌ شده كه درنهايت 12 شاخص به‌عنوان كليدي ترين عوامل شناسايي و متناسب با آن 6 گمانه محتمل با اجماع نظر كارشناسان طراحي شده و براي ارزيابي گمانه ها از نظرات 4 گروه ( شهروندان، كسبه، اجتماعات محلي، مديران شهري) در محيط SMIC استفاده‌ شده است. نتايج حاصل از ارزيابي يافته هاي پژوهش نشان داده است كه بازآفريني بافت هاي فرسوده شهر زنجان داراي 64 سناريو با درجات احتمال تحقق مختلف بوده است. در اين ميان 30 سناريو با ضريب احتمال 0 وجود داشته و در مقابل 20 سناريو با ضريب احتمال قوي شناسايي شده است و سناريوهاي 64 و 50 محتمل ترين سناريوها بوده اند كه بر ايستا بودن وضعيت درآمد اشتغال و روند تسهيلات دولتي، افزايش ميزان آلودگي، افزايش عمر ابنيه و كاهش كيفيت آن ها دلالت دارد كه با توجه به نتايج تحليل هاي صورت گرفته، در مرحله اول بايد زمينۀ بهبود تعلق ‌خاطر در شهروندان ايجاد و در مرحله بعدي با بهبود زمينه هاي ارائۀ تسهيلات دولتي، زمينه را براي گروه هاي مختلف به‌ منظور فعاليت هرچه بيشتر فراهم كرد.