بررسي نقش مشاركت زنان در نگرش آنها به توسعه گردشگري پايدار در شيراز : مدل يابي معادلات ساختاري

شهر شيراز يكي از مهم ترين مقاصد گردشگري ايران براي گردشگران داخلي و خارجي است، از اين رو، محوريت بيشتر طرح هاي توسعه اي شيراز در راستاي نيازها و جاذبه هاي گردشگري است. در اين پژوهش، با توجه به اهميت جايگاه زنان در گردشگري، به بررسي نقش مشاركت زنان در نگرش آنها به توسعه گردشگري پايدار پرداخته شده است. بر اساس رويكرد كمّي، روش گردآوري داده ها پيمايش بوده و 383 پرسش نامه در بين زنان بالاي 18 ساله شيرازي به صورت تصادفي توزيع گرديد. مدل نظري توسط داده ها برازش قابل قبولي داشته و نتايج رابطه ساختاري مدل پژوهش حاكي از تاثير مثبت و معني دار مشاركت زنان در نگرش آنها به توسعه گردشگري پايدار است. در مدل اندازهگيري سازه بيروني، بعد مشاركت فرهنگي بيشترين همبستگي را با سازه پنهان داشت و در مدل اندازه گيري سازه دروني، نگرش اقتصادي بالاترين ضريب همبستگي را با سازه نگرش به توسعه گردشگري پايدار داشته است. در ابعاد مشاركت، مشاركت مديريتي كمترين ضريب همبستگي را داشت كه حاكي از محدوديت هاي ساختاري در مشاركت مديريتي براي زنان است. از طرف ديگر، ضريب قوي بعد اقتصادي با سازه نگرش به توسعه گردشگري پايدار نشان دهنده ي رويكرد مثبت زنان به مباحث اقتصادي گردشگري است. بر اساس نتايج اين پژوهش، مشاركت زنان مي تواند نگرش مثبت آنها به توسعه گردشگري پايدار را تقويت كند. از اينرو، براي موفقيت طرح هاي گردشگري ايجاد فضاي مشاركتي براي زنان امري ضروري است.