تأثير اختلالات حركتي كتف بر ثبات عملكردي كمربند شانه‌اي و ريتم اسكاپولوهومرال در واليباليست‌هاي مرد نخبه

زمينه و هدف كمربند شانه‌اي يكي از بخش‌هاي بسيار آسيب‌پذير بدن در ورزشكاران با الگوي بالاي سر، از‌جمله واليبال است. تكرار زياد حركات پرتابي و ضربات تكراري با سرعت و قدرت بالا مي‌تواند باعث تغيير در موقعيت قرارگيري كتف و اختلال در عملكرد كمربند شانه‌اي شود. هدف از مطالعه حاضر، تأثير اختلالات حركتي كتف بر ثبات عملكردي كمربند شانه‌اي و ريتم اسكاپولوهومرال در واليباليست‌هاي نخبه مرد بود.مواد و روش‌ها در اين مطالعه توصيفي‌مقايسه‌اي، 40 مرد واليباليست (سن=‌2/8±22سال، قد=3/2±193 سانتي‌متر، وزن=‌1/3±82/50 كيلوگرم ) با اختلال حركتي چرخش تحتاني كتف و 40 مرد واليباليست (سن=2/1±24سال، قد=2/9±192 سانتي‌متر، وزن=1/3±81/40 كيلوگرم ) با اختلال حركتي ابداكشن كتف به‌صورت هدفمند انتخاب و با هم مقايسه شدند. شركت‌كنندگان در اين مطالعه بر‌اساس مشاهده اختلال حركتي كتف هنگام آزمون ديسكنزي كتف با وزنه، در دو حالت فلكشن و ابداكشن و آزمون لغزش جانبي كتف كيبلر طبقه‌بندي شدند. براي ارزيابي ريتم كتفي‌بازويي از اينكلاينومتر در 4 موقعيت (90،45،0 و 135 درجه) استفاده شد. همچنين براي اندازه‌گيري ثبات عملكردي اندام فوقاني از سه آزمون تخته تعادل Y، پرتاب توپ مديسن‌بال و ثبات زنجيره حركتي بسته اندام فوقاني و براي توزيع طبيعي داده‌ها از آزمون شايپرو ويلك استفاده شد. همچنين جهت بررسي تفاوت ميان گروه‌ها از آزمون تي‌مستقل استفاده شد.يافته‌ها نتايح اين مطالعه نشان داد كه تفاوت معناداري در ريتم اسكاپولوهومرال در 45 درجه (0/001=‌P)‌، 90 درجه (0/001=P) و 135 درجه (0/001=P) در افراد با چرخش تحتاني كتف و ابداكشن كتف وجود داشت و گروه چرخش تحتاني (با اختلاف ميانگين 18/27، 21/27 و 27/87) داراي چرخش بالايي كمتري بودند. همچنين نتايج آزمون ثبات عملكردي اندام فوقاني (آزمون Y) نشان داد در جهات فوقاني‌جانبي (001/ 0=P) و تركيبي (001/ 0=P) بين عملكرد دست برتر ورزشكاران داراي چرخش تحتاني كتف با عملكرد دست برتر ورزشكاران داراي ابداكشن كتف تفاوت معناداري وجود دارد. گروه چرخش تحتاني كتف (با اختلاف ميانگين 9/37 و 10/41) ‌نمرات پايين‌تري نسبت به گروه ابداكشن داشت، اما در جهات جانبي (0/223=P) و تحتاني‌جانبي (0/111=P) تفاوت معناداري بين دو گروه ديده نشد. ‌همچنين در آزمون زنجيره حركتي بسته (0/875=P) و پرتاب توپ مديسن‌بال (0/124=P) تفاوتي بين دو گروه ديده نشد.نتيجه‌گيري با توجه به مطالعه حاضر بروز اختلالات حركتي در نمره آزمون ثبات عملكردي اندام فوقاني تأثير‌گذار بوده و ريتم كتفي بازويي را دچار اختلال مي‌كند. مسئله مهم اين است كه هر‌چند فعاليت متوقف شود، راستاي ايده‌آل و بهينه ايجاد نخواهد شد، مگر اينكه تلاش براي بهبود الگوي حركتي صورت گيرد.