تأثير تلفيق كودهاي زيستي و شيميايي بر عملكرد و كيفيت دانه سياهدانه تحت سطوح مختلف آبياري

تنش خشكي از تنش‌هاي غير زيستي است كه باعث كاهش توليد گياهان زراعي مي‌گردد. بهره‌گيري از كودهاي زيستي مي‌تواند باعث تعديل اثرات منفي تنش خشكي و كاهش مصرف نهاده‌هاي شيمايي در نظام‌هاي زراعي گردد. به منظور بررسي تأثير مصرف توأم كودهاي زيستي و شيميايي بر صفات مرتبط با عملكرد و كيفيت دانه سياهدانه تحت سطوح مختلف آبياري، آزمايشي به صورت كرت‌هاي دوبار خرد شده بر پايه طرح بلوك‌هاي كاملاً تصادفي با چهار تكرار در بهار سال ۱۳۹۵ در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه كردستان اجرا شد. سطوح آبياري شامل آبياري به ميزان ۱۰۰ و ۷۰% نياز آبي گياه به‌عنوان فاكتور اصلي و سطوح كودي شامل۱۰۰% كودهاي شيميايي، ۸۰% كودهاي شيميايي + كودهاي زيستي، ۶۰% كودهاي شيميايي + كودهاي زيستي، ۴۰% كودهاي شيميايي + كودهاي زيستي و عدم استفاده از كود (شاهد) به‌عنوان فاكتور فرعي در نظر گرفته شدند. كود زيستي استفاده شده تلفيقي از كود زيستي ازته بارور-۱ + كود زيستي فسفاته بارور-۲ و كود زيستي پتاس بارور-۲ بود. نتايج نشان داد كه آبياري به ميزان 70% نياز آبي گياه باعث كاهش معني‌دار ارتفاع بوته (19%)، تعداد كپسول در بوته (12.1%)، تعداد دانه در كپسول (25.1%)، وزن هزار دانه (7.5%)، عملكرد دانه (27%)، عملكرد بيولوژيك (21.3%)، شاخص برداشت (2.2%)، محتواي فسفر (9.5%) و پتاسيم دانه (12.1%)، عملكرد اسانس (12.1%) و روغن دانه (30.2%) شد. تلفيق كودهاي زيستي و شيميايي اثرات مثبتي بر صفات مورد بررسي داشت و در نهايت، بيشترين عملكرد دانه (798.18 كيلوگرم در هكتار) از تيمار تلفيق ۶۰% كودهاي شيميايي + كودهاي زيستي حاصل شد. با توجه به اثرات مثبت مصرف توأم كودهاي زيستي و شيميايي بر صفات مرتبط به عملكرد و كيفيت دانه سياهدانه، جايگزين كردن تلفيقي از كودهاي زيستي و شيميايي به جاي مصرف كودهاي شيميايي به تنهايي پيشنهاد مي‌گردد.