بررسي تأثير تضاد نقش، باور به خودكارآمدي و حساسيت اخلاق حرفه اي حسابرسان بر عملكرد آنها با تأكيد بر هوش عاطفي حسابرس

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير تضاد نقش، باور به خودكارآمدي و حساسيت اخلاق حرفه اي حسابرسان بر عملكرد آنها با تأكيد بر هوش عاطفي حسابرس است. روش پژوهش حاضر، توصيفي –پيمايشي بوده و به منظور اندازه گيري متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه استفاده گرديد. به منظور اندازه گيري متغيرهاي تضاد نقش از پرسشنامۀ ريزو هوس و ليرتزمن (1970)، باور به خودكارآمدي از پرسشنامه اسپكتور (1983)، حساسيت اخلاق حرفه اي از پرسشنامه شوب (1993)، عملكرد حسابرس از پرسشنامه دانلي و اُبريان (2003) و هوش عاطفي از پرسشنامه گلمن (2001)، استفاده شده است. اين پژوهش در يك بازه زماني شش ماهه (اسفند ماه سال 1397 الي مرداد ماه 1398) انجام شد. جامعه آماري پژوهش حسابرسان شاغل در سازمان حسابرسي (عضو جامعه حسابداران رسمي ايران) و مؤسسه هاي حسابرسي عضو جامعه حسابداران رسمي بوده است كه از بين آنها طبق فرمول كوكران 198 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديده است. داده هاي پژوهش با استفاده از آزمون رگرسيون خطي ساده و چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. تضاد نقش حسابرس، باور به خودكارآمدي حسابرس، حساسيت اخلاق حرفه اي به عنوان متغيرهاي مستقل، عملكرد حسابرس به عنوان متغيرهاي وابسته و هوش عاطفي به عنوان متغير تعديل گر مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج پژوهش نشان داد كه (1) تضاد نقش حسابرسان بر عملكرد آنها تأثير دارد. (2) باور به خودكارآمدي حسابرسان بر عملكرد آنها تأثير دارد. (3) حساسيت اخلاق حرفه اي حسابرسان بر عملكرد آنها تأثير دارد. (4) هوش عاطفي و تضاد نقش حسابرسان بر عملكرد آنها تأثير ندارد. (5) هوش عاطفي و باور به خودكارآمدي حسابرسان بر عملكرد آنها تأثير دارد. (6) هوش عاطفي و حساسيت اخلاق حرفه اي حسابرسان بر عملكرد آنها تأثير دارد.