عنوان مقاله :
شناسايي مولكولي ژنهاي بتالاكتاماز CTX-M و SHV در ايزوله هاي باليني اشرشيا كلي در شهر اصفهان
پديد آورندگان :
مرادي ، اسرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد فلاورجان - گروه ميكروبيولوژي , قياسيان ، مژگان دانشگاه آزاد اسلامي واحد فلاورجان - گروه ميكروبيولوژي , قندهاري ، فرشته دانشگاه آزاد اسلامي واحد فلاورجان - گروه ميكروبيولوژي
كليدواژه :
اشرشيا كلي , بتالاكتاماز وسيع الطيف , مقاومت آنتي بيوتيكي , SHV , CTX-M
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: مقاومت ضدميكروبي به عنوان يك مشكل جهاني باعث ايجاد تهديدهاي سلامتي مي شود. اشرشياكلي يكي از مهمترين باكتري ها است كه باعث ايجاد مشكلات مقاومت مي گردد. هدف از اين پژوهش تعيين و شناسايي مولكولي ژن هاي بتالاكتاماز CTX-M و SHV در ايزوله هاي باليني اشرشيا كلي در شهر اصفهان بود. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي ـ توصيقي كه در سال 1398 انجام شد، 100 نمونه از سويه هاي اشرشيا كلي جدا شده از نمونه هاي باليني از بيمارستان ها و مراكز غير بيمارستاني شهر اصفهان تهيه شدند. شناسايي و تأييد سويه هاي اشرشياكلي با استفاده از آزمون هاي استاندارد بيوشيميايي انجام گرفت. مقاومت سويه ها نسبت به آنتيبيوتيك هاي رايج با روش ديسك ديفيوژن بر اساس دستورالعمل CLSI ارزيابي گرديد. براي انجام تست تأييد فنوتيپي سويه هاي توليد كننده آنزيم بتالاكتاماز وسيع الطيف، از روش ديسك تركيبي بر اساس دستورالعمل CLSI استفاده شد. تست PCR با پرايمرهاي اختصاصي جهت بررسي حضور ژن هاي كد كننده SHV و CTX-M انجام گرفت. دادههاي جمعآوري شده با استفاده از آزمون هاي آماري بر اساس تحليل واريانس يك طرفه و تيمستقل تجزيه و تحليل شدند.يافته ها: از مجموع نمونه هاي مورد بررسي بيشترين مقاومت آنتيبيوتيكي مربوط به سفوتاكسيم(45 درصد) و كمترين مقاومت آنتيبيوتيكي مربوط به سفيپيم(39 درصد) گزارش شد. نتايج تست غربالگري اوليه نشان داد كه از ميان 100 اشرشياكلي تأييد شده با تست هاي افتراقي، 38 مورد(38 درصد) نسبت به نماينده هاي سفالوسپوريني مقاوم و احتمالاً توليد كننده بتالاكتاماز وسيعالطيف بودند. از ميان اين نمونه ها پس از انجام تست تأييدي ديسك هاي تركيبي 33 نمونه(86/8 درصد)، توليد كننده بتالاكتاماز وسيعالطيف شناسايي شدند كه 69/7 درصد(23 سويه) آن ها واجد هر دو ژن كد كننده CTX-M و SHV ، 15/2 درصد(5 سويه) واجد ژن كد كننده CTX-M و 12/1 درصد(4 سويه) واجد ژن كد كننده SHV بودند. در يك نمونه(3 درصد) هيچ يك از ژن هاي كد كننده CTX-M و SHV وجود نداشت.نتيجهگيري: با توجه به آزمايش هاي انجام شده و تحليل هاي آماري صورت گرفته بر روي جدايه هاي بيمارستاني و غير بيمارستاني چنين نتيجهگيري شد كه ژن هاي كد كننده بتالاكتاماز در اشرشياكلي SHV و CTX-M افزايش چشمگيري داشته است و بين فراواني ژنهاي شناسايي شده كد كننده SHV و CTX-Mدر نمونه هاي بيمارستاني و غير بيمارستاني رابطه معنيداري وجود داشت، به طوري كه فراواني اشرشياكلي توليد كننده بتالاكتاز SHV و CTX-M در نمونه هاي بيمارستاني بيشتر از نمونه هاي غير بيمارستاني بود، اما رابطه معنيداري بين ژن هاي شناسايي شده و نوع جدايه هاي جمعآوري شده وجود نداشت.
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
عنوان نشريه :
ارمغان دانش