بررسي و نقد ادله آيت الله بروجردي در باب ولايت فقيه در عصر غيبت

به واسطه‌ جايگاه عالي آيت‌الله بروجردي در فقه معاصر شيعه، بررسي نظرات ايشان در باب حوزه اختيارات فقهاء در عصر غيبت از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. سؤال اصلي مقاله اين است كه نظر آيت‌الله بروجردي در باب ولايت فقها در عصر غيبت چيست؟ در باب نظر آيت‌الله بروجردي در مورد رابطه‌ دين و سياست و نيز مسئله ولايت فقيه و دايره اختيارات فقيه، سوءبرداشت‌هايي در جامعه كنوني رايج است كه مراجعه به آثار و منابع اصلي فقهي در اين باره مي‌تواند در رفع اين سوءبرداشت‌ها مؤثر باشد. آيت‌الله بروجردي در آثار متعددي به ارائه دلايلي در باب نظر خويش در مورد ولايت فقيه پرداخته‌اند. در اين پژوهش با استفاده از روش تحليل و استنباط فقهي به بررسي نظر آيت‌الله بروجردي در باب ولايت فقيه پرداخته شده است و ادله‌‌اي كه ايشان در مستند كردن نظر خويش به ‌كار گرفته‌اند مورد بحث و نقد واقع شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بر خلاف تصور اوليه رايج، آيت‌الله بروجردي قائل به ولايت عامه‌ فقهاء در عصر غيبت بوده‌اند و ولايت را منحصر در امور حسبيه نمي‌دانستند. نقدهاي صورت گرفته در مقاله نشان مي‌دهد كه هر چند در جزئيات ادله مي‌توان برخي از استنتاجات صورت گرفته را مورد نقد و اشكال قرار داد، اما كليت ادله مطرح شده از وزانت و دقت بالايي برخوردار است.