مقايسه نتايج آنتي بيوگرام دو نوع ديسك آنتي بيوتيكي و صحت سنجي با روش E.test بر باكتري‌هاي داراي الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي زياد

سابقه و هدف: امروزه افزايش مقاومت ميكروارگانيسم‌ها نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي رايج يكي از چالش‌هاي مهم درماني است. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف مقايسه نتايج آنتي‌بيوگرام دو نوع ديسك آنتي‌بيوتيكي و صحت‌سنجي به روش E.test در ارتباط با باكتري‌هاي داراي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي زياد انجام شد. مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصيفي تحليلي حاضر به روش سرشماري از فروردين 1395 تا فروردين 1398 در ارتباط با 176 نمونه از بيماران بستري در بخش‌هاي مختلف بيمارستان سينا در شهر همدان انجام شد. بيماران با نتيجه كشت مثبت وارد مطالعه شدند و آزمون آزمايشگاهي آنتي‌بيوگرام با استفاده از دو نوع ديسك‌ روي نمونه‌ها انجام شد. در ادامه، صحت‌سنجي در موارد داراي اختلاف معنادار به روش E.test صورت گرفت. نتايج با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 در سطح اطمينان 95 درصد توصيف و تحليل شدند. يافته‌ها: از ميان 176 بيمار، 80 نفر (45.4 درصد) مرد و 96 نفر (54.5 درصد) زن بودند. ميانگين سني بيماران 20.47±62.44 سال بود. شايع‌ترين محل كشت به ترتيب تراشه (45.5 درصد) و ادرار (42.6 درصد) و شايع‌ترين ميكروارگانيسم‌هاي كشت شده به ترتيب اشريشيا كلي (33.5 درصد)، كلبسيلا (29.5 درصد) و آسينتوباكتر (18.8 درصد) بودند. بالاترين ضريب همبستگي نتايج به روش ديسك ديفيوژن در آنتي‌بيوتيك‌هاي لووفلوكساسين (1.00=r)، پيپراسيلين (0.917=r)، سيپروفلوكساسين (0.907=r) و كوتريموكسازول (0.904=r) و كمترين ضريب همبستگي در ايمي‌پنم (0.634=r)، سفوكسيتين (0.556=r) و سفترياكسون (0.552=r) مشاهده شد. نتيجه‌گيري: بر مبناي يافته‌ها، اختلافات معناداري بين نتايج آنتي‌بيوگرام در ديسك‌هاي ايراني و وارداتي مشاهده گرديد كه پس از صحت‌سنجي با آزمونE.test ، درصد توافق به نفع ديسك‌هاي خارجي بود.