فراتحليل اثربخشي مداخلات روان‌شناختي بر كاهش مشكلات هيجاني دانش‌آموزان با اختلال يادگيري ويژه در سالهاي 97-1388

دانش‌آموزان داراي اختلالات يادگيري ويژه، بر اثر خطاهاي يادگيري همواره دچار علائم اضطراب مي‌شوند و نسبت به دانش‌آموزان عادي، مشكلات هيجاني بيشتر و عزت‌نفس پايين‌تري از خود نشان مي‌دهند. اين امر اهميت كشف مناسب‌ترين مداخلات روان‌شناختي در كاهش مشكلات هيجاني اين دانش‌آموزان را برجسته مي‌نمايد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مداخلات روان‌شناختي بر كاهش مشكلات هيجاني دانش‌آموزان با اختلال يادگيري ويژه است. اين پژوهش به روش فراتحليل يا يكپارچه كردن نتايج پژوهشهاي گوناگون، انجام گرفته است. به ‌عنوان حجم نمونه 25 پژوهش از ميان 35 پژوهش كه از لحاظ روش‌شناختي مورد قبول بودند، انتخاب شد و فراتحليل انجام گرفت. ابزار پژوهش نمون ‌برگ فراتحليل است. پژوهشهاي مورد استفاده در اين فراتحليل، مبتني بر 807 نمونه و 25 اندازه ‌اثرند. نتايج فراتحليل نشان داد كه ميزان اندازه اثر مداخلات روان‌شناختي بر كاهش مشكلات هيجاني دانش‌آموزان با اختلال يادگيري ويژه 1/122= d است (0/001 ≥p). اين اندازه اثر طبق جدول كوهن داراي اثر بالايي است. يافته‌ها نشان دادند كه پژوهش قاضي‌عسگر و همكاران (1388) تحت عنوان تأثير آموزش ايمن‌سازي در مقابل استرس بر ميزان اضطراب و عملكرد رياضي دانش‌آموزان دختر با ناتواني يادگيري رياضي ، بالاترين اندازه اثر(1/81) و پژوهش بيگدلي و همكاران(1396) با عنوان اثربخشي آموزش حل مسئله رياضي با روش بازي بر انگيزش دروني حل مسئله در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال‌ يادگيري رياضي ، پايين‌ترين اندازه اثر(0/61) را دارد. نتايج حاكي از آن است كه با توجه به اينكه مداخلات روان‌شناختي بر كاهش مشكلات هيجاني دانش‌آموزان با اختلال يادگيري ويژه مؤثر بوده است، لذا پيشنهاد مي‌شود از مداخلاتي كه اندازه اثر بيشتري دارند، بهره گرفته شود.