فراتحليل پيشايندها و پيامدهاي مديريت استعداد در سازمان هاي دولتي و عمومي

هدف: مديريت استعداد نشان دهنده تغيير پارادايمي از مديريت منابع انساني سنتي به مديريت منابع انساني نوين است كه در برگيرنده توجه به نخبگان سازماني است. امروزه اهميت مديريت استعداد در دنياي سازماني به اندازه اي است كه از آن به عنوان نوعي سلاح پنهان در شكار استعدادها نام برده مي شود. بر اين اساس هدف اين پژوهش شناسايي پيشايندها و پيامدهاي مديريت استعداد در سازمان‎ هاي دولتي و عمومي با استفاده از رويكرد فراتحليل است. طراحي/ روش شناسي/ رويكرد: تحقيق حاضر از نظر هدف، توصيفي و از نظر نوع استفاده كاربردي و از نظر نوع داده ها، كمي است. جامعه مورد بررسي پژوهش، شامل مقالات علمي و پايان نامه هاي كارشناسي ارشد در زمينه مديريت استعداد از سال 1389 تا تابستان سال 1398 بود كه 39 مورد با استفاده از روش نمونه گيري غيرتصادفي هدفمند به عنوان نمونه وارد فرايند فراتحليل شدند. يافته هاي پژوهش: براساس نتايج فراتحليل از بين پيشايندهاي مديريت استعداد، به ترتيب متغيرهاي يادگيري سازماني (0.741)، سرمايه انساني (0.699)، مديريت منابع انساني راهبردي (0.666) و قوانين و مقررات (0.621) داراي بيشترين اندازه اثر بودند. همچنين از بين پيامدهاي مديريت استعداد، به ترتيب متغيرهاي كاهش ترك شغل (0.794)، امنيت شغلي (0.780)، بهره وري منابع انساني (0.728) و  اعتماد سازماني (0.690) داراي بيشترين اندازه اثر بودند. محدوديت ها و پيامدها: از محدوديت هاي پژوهش حاضر احتمال سوگيري انتشار مي باشد، اگرچه بررسي هاي دقيق و عميقي جهت شناسايي مطالعات مربوطه صورت پذيرفته است، اما امكان دارد پژوهشي ناديده گرفته شده باشد. پيامدهاي عملي و ارزش مقاله: رويكرد فراتحليل و تركيب كمي نتايج مختلف به شناخت منسجم تر و منظم تر پيشايندها و پيامدهاي مديريت استعداد در سازمان هاي دولتي و عمومي كمك مي نمايد. فراتحليل، برنامه ريزي را براي ارتقاي مديريت استعداد دقيق تر و عملياتي تر مي‌نمايد؛ زيرا به جاي برنامه ريزي براي طيف وسيعي از پيشايندها و پيامدها، بر متغيرهايي تمركز دارد كه داراي اهميت بيشتري هستند.