ارزيابي روند تغييرات بارندگي و دما و اثرات آن ها بر خشكسالي هواشناسي در استان كرمانشاه

تغييرات اقليمي يكي از ويژگي هاي طبيعي چرخه اتمسفري مي باشد كه بر اثر آن ناهنجاري ها و يا نوساناتي در روند پارامترهاي هواشناسي از جمله بارندگي و دما حاصل مي شود همچنين خشكسالي يكي از بلاياي جوي و اقليمي و از جمله رخدادهاي مصيبت باري است كه در تناوب با سيلاب ها هر ساله خسارت هاي قابل ملاحظه اي را بوجود مي آورد. كمبود بارش اثرات متفاوتي را بر روي آب هاي زير زميني، رطوبت خاك و جريان رودخانه ها به جاي مي گذارد. به همين دليل بررسي روند تغييرات بارش و دما همواره مورد توجه محققان علوم مختلف از جمله منابع طبيعي و محيط زيست بوده است. در اين تحقيق با استفاده از داده هاي سازمان هواشناسي استان كرمانشاه مربوط به 30 سال بارندگي، متوسط دماي حداقل و متوسط دماي حداكثر در سه ايستگاه كرمانشاه، اسلام آباد غرب و سرپل ذهاب به ارزيابي وضعيت شدت خشكسالي در هر سال به وسيله نرم افزار DIC با استفاده از شاخص استاندارد بارندگي(SPI) و بررسي روند تغييرات دما با استفاده از دو آزمون ناپارامتريك مان كندال، سنس استيميتور و همچنين رگرسيون خطي، پرداخته شد. به منظور بررسي روند خشكسالي در طي دوره 30 ساله از نرم افزار آماري استفاده گرديد و نتايج نشان دادند كه در طي دوره 30 ساله، هر سه ايستگاه در وضعيت نزديك به نرمال قرار دارند. همچنين نتايج تغييرات دمايي نيز با استفاده از آزمون هاي مذكور گوياي روند رو به افزايش دما بوده و اين روند با استفاده از دو آزمون ناپارامتريك مان كندال، سنس استيميتور در سطح 99 درصد معنا دار مي باشد.