مروري بر استراتژي هاي توانبخشي قلبي مبتني بر ورزش در بيماران مبتلا به انفاكتورس ميوكارد: تمركز بر تمرين تناوبي با شدت بالا

زمينه و هدف: با وجود بهبود تدريجي در درمان پزشكي و مراقبت هاي استاندارد، نشان داده شده است كه برنامه هاي توانبخشي مبتني بر ورزش از طريق يك اثر چند عاملي، اثرات قلبي عروقي مفيدي در بيماران مبتلا به انفاركتوس ميوكارد دارد. اين مطالعه مروري با هدف بررسي استراتژي هاي توانبخشي قلبي مبتني بر ورزش در بيماران مبتلا به انفاركتوس ميوكارد با تمركز ويژه بر تمرين تناوبي با شدت بالا، به عنوان يك زمينه تحقيقاتي رو به رشد انجام شد.  مواد و روش ها: اين يك مطالعه مروري سيستماتيك بر روي مقالات منتشر شده، بدون محدوديت در سال، با جستجو در پايگاه هاي داده معتبر مانند PabMed، Science Direct، Google Scholar، Scopus، Springer است. همچنين در فرايند جست‌وجوي مقالات از كليدواژه‌هاي ميكرو RNA ها (miRNA) و انفاركتوس ميوكارد ، توان بخشي قلب و انفاركتوس ميوكارد ، توانبخشي قلبي و تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT)   ، تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT)  و انفاركتوس ميوكارد استفاده شد. ملاحظات اخلاقي: كليه اصول اخلاقي در نگارش اين مقاله، طبق دستورالعمل كميته ملي اخلاق و آيين نامه COPE رعايت شده است. يافته ها: تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) يك استراتژي تمريني  ايمن و موثر براي بهبود عملكرد قلب در MI است و براي جلوگيري از تغييرات غير طبيعي در جرم، اندازه، هندسه قلب و عملكرد قلب پس ازMI ، تغييرات قابل توجهي در اهداف مولكولي و مسير سلولي اعمال مي كند. نتيجه گيري: بنابراين، HIITبا هدف قرار دادن نكروپتوز ميوكارد ناشي از استرس اكسيداتيو باعث محافظت از قلب در برابر بازسازي نامطلوب بطن چپ پس از MI مي‌شود و مي تواند بخشي جدايي ناپذير از برنامه هاي توان بخشي قلبي پس از MI تلقي شود.