رابطه سرمايه ‏روان‌شناختي و اخلاق حرفه‌اي در پرستاران: نقش واسطه‏اي مكانيسم‏هاي دفاعي

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين سرمايه ‏روان‎شناختي و اخلاق حرفه‌اي با نقش واسطه‏اي مكانيزم‏هاي دفاعي در پرستاران انجام شد. روش: روش پژوهش توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري 1237 پرستار در بيمارستان‌هاي شهر همدان بودند كه 234 پرستار به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌‌هاي اخلاق حرفه‌اي كادوزير (2002)، سرمايه روان‌شناختي لوتانز و همكاران (2007) و مكانيسم‌هاي دفاعي اندروز و همكاران (1993) جمع‌آوري و بوسيله آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون به شيوه سلسله مراتبي تحليل شدند. يافته‌ها: بين ابعاد سرمايه ‏روان‌شناختي (اميدواري، خوش‌بيني، خودكارآمدي و تاب‌آوري) با اخلاق حرفه‌اي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (P 0/01). نتايج تحليل رگرسيون سلسله مراتبي نشان داد كه مكانيسم‌هاي دفاعي رشديافته، رشدنايافته و روان‌آزرده در رابطه بين سرمايه ‏روان‌شناختي و اخلاق حرفه‌اي نقش ميانجي معنادار دارند (P 0/01). نتيجه‌گيري: مكانيسم‌هاي دفاعي بر رابطه سرمايه‌هاي ‏روان‌شناختي و اخلاق حرفه‌اي تاثير غيرمستقيم دارد. به منظور ارتقاء اخلاق حرفه‌اي پرستاران بايد به مقوله‌هاي خودكارآمدي، تاب‌آوري، اميدواري و خوش‌بيني آنان توجه كرد و از طريق مشاوره و آموزش، زمينه بكارگيري مكانيسم‌هاي دفاعي رشديافته در پرستاران فراهم شود.