مقايسه اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان راه‌حل‌محور كوتاه ‌مدت بر بهزيستي روان‌شناختي و احساس انسجام رواني نوجوانان دختر مبتلا به بيماري قلبي

سابقه و هدف: علاوه بر مشكلات جسماني، بايد به مشكلات روان شناختي بيماران قلبي نيز توجه شود. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و درمان راه حل محور كوتاه مدت بر بهزيستي روان شناختي و احساس انسجام رواني نوجوانان دختر مبتلا به بيماري قلبي صورت گرفت. روش بررسي: روش پژوهش، نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري را دانش آموزان دختر مبتلا به بيماري قلبي دوره متوسطه دوم مدارس شهر تبريز در سال تحصيلي 1401-1400 تشكيل دادند. 45 نفر با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفي در سه گروه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه هاي آزمايشي، درمان مختص گروه خود را به ترتيب در 8 و 6 جلسه دريافت كردند. گروه كنترل درماني دريافت نكرد. ابزارهاي اندازه گيري، پرسشنامه هاي بهزيستي روان شناختي ريف (1980) و احساس انسجام فلسنبرگ (2006) بودند. داده ها توسط آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني تحليل شدند. يافته ها: در پيش آزمون، ميانگين و انحراف معيار نمره بهزيستي روان شناختي و احساس انسجام رواني در گروه هاي آزمايش و كنترل اختلاف معني داري نداشت (0.05 P). هر دو درمان در مقايسه با گروه كنترل، بهزيستي روان شناختي و احساس انسجام رواني بيماران را در پس آزمون افزايش داد (0.001 P). در مرحله پي گيري، اثر اين دو درمان ماندگار بود (0.001 P). تأثير درمان ها بر بهزيستي روان شناختي و احساس انسجام رواني بيماران قلبي در مراحل پس آزمون و پي گيري يكسان بود (0.05 P). نتيجه گيري: به نظر مي رسد شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و درمان راه حل محور كوتاه مدت مي توانند سبب افزايش پذيرش بيماري در بيماران قلبي شوند، از اين رو احتمالاً مي توانند راهبرد درماني مفيدي براي ارتقاي وضعيت رواني بيماران قلبي تلقي شوند.