مدل اطلاعات-انگيزش-مهارت رفتاري با توجه به نقش تعديل‌گر تكانشگري در زنان با شاخص توده بدني بالاي 25

زمينه و هدف: پژوهش حاضر جهت بررسي مدل ساختاري اطلاعاتي-انگيزشي-رفتاري بر اساس نقش تعديل گر تكانشگري در بين زنان با شاخص توده بدني بالاي ۲۵ انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر مقطعي-همبستگي از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش كليه زنان مراجعه‌كننده به مراكز رژيم‌درماني، خانه سلامت و باشگاه ورزشي در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ شهر اصفهان بود كه از ميان آنان تعداد ۴۴۴ نفر با روش نمونه گيري چندمرحله اي انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته اطلاعاتي-انگيزشي-رفتاري و پرسشنامه تكانشگري پاتون و همكاران (۱۹۵۹) استفاده شد. از نرم‌افزار آموس (۲۴V-) براي تحليل داده ها استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاكي از نقش تعديل­گر تكانشگري در مدل مذكور بود (AGFI=0/924, TLI=0/928, NFI=0/970, SRMR=0/073, RMSEA=0/08, CFI=0/977, GFI=0/981, X2/df=3/46 ). در سه گروه تكانشگري پايين، متوسط و بالا، رفتار سلامت تحت تأثير اطلاعات بود. در گروه تكانشگري متوسط، رفتار سلامت تحت تأثير انگيزش بود. در سه گروه تكانشگري پايين، متوسط و بالا، رفتار سلامت تحت تأثير مهارت هاي رفتاري بود. در افراد با تكانشگري پايين و بالا، اطلاعات تأثير غيرمستقيم معناداري بر رفتار سلامت به‌واسطه مهارت رفتاري داشت. در افراد با تكانشگري بالا، انگيزش تأثير غيرمستقيم معناداري بر رفتار سلامت به‌واسطه مهارت رفتاري داشت. نتيجه‌گيري: كاربرد سازه هاي مذكور مثل اطلاعات، انگيزش، مهارت رفتاري و توجه به سطوح تكانشگري مي تواند در پيشگيري از چاقي و حتي طراحي درمان ها و رژيم هاي غذايي مناسب به محققان و درمانگران اين حوزه كمك نمايد.