ارزيابي و سنجش عوامل امنيت زنان در پارك هاي شهري با تاكيد بر امنيت محيطي(مورد مطالعه پارك علامه اهواز)

رشد شهرها و افزايش جمعيت، سبب تغيير ساختار و عدم تعادل ميان كالبد شهر و طبيعت شد و افزايش نيازافراد به مكان هاي عمومي را جهت گذران اوقات و كسب آسايش دربرداشت. پاركها به منظور برقراري تعادل در پيكره شهري و طبيعت به وجود آمدند. اما با گذر زمان و پر رونق شدن مكان ها؛ پاركها به مكان جرم و جنايت نيز تبديل و عدم امنيت لازم، استفاده براي همه اقشار را با مشكلاتي روبرو ساخت. هدف اين مقاله، ارزيابي و سنجش عوامل امنيت زنان در پارك هاي شهري با تاكيد بر امنيت محيطي(مورد مطالعه پارك علامه اهواز) مي باشد؛ بنا به ماهيت موضوع و اهدافي كه براي آن پيش بيني شده، از نوع توصيفي- تحليلي ؛ جامعه آماري مورد مطالعه زنان حاضر در پارك علامه كه تعداد 50 نفر انتخاب شده اند مورد نمونه تصادفي قرار گرفتند. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگي فريدمن تست، كوروسكال واليس اچ تست انجام شد. يافته ها حاكي از آن است كه رتبه بندي متغيرهاي شاخص اجتماعي و امنيتي براساس آزمون فريدمن نشان مي دهد كه حضور افراد در ساعات مختلف شبانه روز با ميانگين 6/13، در رتبه اول، برقراري ارتباط با پارك با ميانگين 5/32، در رتبه دوم، نفوذپذيري وسايل نقليه موتوري، امنيت در رفت و آمد با ميانگين 4/79 در رتبه سوم، قرار دارند.نتيجه گيري اينكه: نظارت اجتماعي، راحتي و آسايش و اجتماع پذيري و... ، به طور مستقيم بر مطلوبيت فضاهاي عمومي از منظر بانوان اثرگذار است، كه با بهره گيري از اين موضوع و تغيير و اصلاح هر يك از اين متغييرهاي مستقل در فضاي شهري، مي تواند محيط هايي جاذب براي حضور همه گروه هاي استفاده كننده و به ويژه بانوان فراهم آورد.