سلبريتيزه ‌شدن‌ سياست: نيروهاي شكل‌دهنده و شاخص‌ها

چند دهه‌ از ورود سلبريتي‌ها به ساحت سياست مي‌گذرد؛ ورودي كه تحولات متعددي را، چه خوب و چه بد، بر اين حوزه تحميل كرده است. فزوني گرفتن شخص گرايي، پوپوليسم و نمايشي شدن سياست تنها گوشه‌اي از پيامدهاي اين حضور سلبريتي‌ها در سياست هستند. با‌وجود اين اين پديده، خواسته يا ناخواسته و به هر علّت، از مباحث جدي دانشگاهي كنار گذاشته‌شده و يا به‌طوركلي ناديده گرفته ‌ شده است و ازاين‌رو خلأ نظري درباره آن به شدّت احساس مي‌شود. هرچند برخي متفكران از مفهوم جديدي ذيل عنوان سلبريتيزه‌شدن جامعه صحبت مي‌كنند، اين مفهوم بيشتردر سطح جامعه‌شناسي باقي‌مانده است و پايش به علم سياست كشيده نشده است. اينجاست كه پژوهش پيش رو براي پر كردن اين فقدان نظري در حوزۀ سياست و هموارسازي راه پژوهش‌هاي بعدي پيرامون چنين پديدۀ شايعي در سياست روز، مي‌كوشد تا نيروهاي شكل‌دهنده به سلبريتيزه‌شدن سياست را شناسايي كند و شاخص‌هاي آن را نشان دهد. براي نيل به اين هدف و با بهره‌گيري از نظريه سلبريتيزه‌شدن جامعه، نويسندگان اين فرضيه را مطرح مي‌كنند كه نيروهاي شكل‌دهنده به سلبريتيزه‌شدن مشتمل بر حكمراني شبكه‌اي، رسانه‌اي شدن و رياستي شدن سياستند كه به شاخص‌هاي زير منتهي مي‌شوند: سياست‌گرمي، غيررسمي شدن سياست، زوال احزاب سياسي و ظهور شهروندان جديد يا روزمره سازان. روش جمع‌آوري اطلاعات نيزاسنادي و كتابخانه‌اي و روش داوري داده‌ها مبتني بر رجوع به منابع دسته اول و تحليل آنها جهت فراهم آوردنِ مستندهاي موردنياز براي آزمودن فرضيّه است.