اثر بخشي مشاوره گروهي مبتني بر معنادرماني بر احساس تنهايي و افسردگي مادران داراي فرزند اختلال يادگيري

هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر معنادرماني بر كاهش احساس تنهايي و افسردگي مادران داراي فرزند اختلال يادگيري بود. پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي بود. جامعه آماري كليه ي مادران داراي فرزند اختلال يادگيري مراجعه كننده به مركز اختلالات يادگيري ولايت در شهر اهواز بود كه از بين آنها 20 نفر به شيوه ي نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش پرسشنامه هاي احساس تنهايي(UCLA) و افسردگي بك (BDI) بود. جلسات گروه آزمايش به صورت مشاوره گروهي مبتني بر معنادرماني در طول ده جلسه 90 دقيقه اي برگزار شد. جهت تحليل داده ها از روش هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (تحليل كواريانس چندمتغيري و تك متغيري) استفاده شد. نتايج نشان داد كه مشاوره گروهي مبتني بر معنادرماني باعث كاهش افسردگي و احساس تنهايي مادران داراي فرزند مبتلا به اختلال يادگيري شده است. براساس يافته هاي پژوهش حاضر مي توان چنين نتيجه گرفت كه مشاوره گروهي مبتني بر معنادرماني مي تواند به عنوان يك روش موثر جهت كمك به كاهش احساس تنهايي و افسردگي مادران داراي كودكان مبتلا به اختلال يادگيري مورد استفاده قرار گيرد.

This study aimed to evaluate the effectiveness of group counseling based on logotherapy on reducing loneliness and depression in mothers with children with learning disabilities. The present study was semi-experimental. The statistical population was all mothers having children with learning disabilities, referred to the Velayat Learning Disabilities Center in Ahvaz. Among whom, 20people were selected by the available sampling method and were divided randomly into experimental and control groups. Data collection in this study was conducted by the Behavior of Loneliness Questionnaire (UCLA) and the Beck Depression Inventory (BDI). Experimental group sessions were held with a logotherapy approach during ten 90-minute sessions. Descriptive statistics mean and standard deviation, and inferential statistics, multivariate and univariate analysis of covariance, were used. The results showed that group therapy based on logotherapy reduces loneliness and depression of mothers with children with learning disabilities (P˂0.01). Therefore, this therapeutic approach possibly is employed as an effective method to help reduce loneliness and depression in mothers of children with learning disabilities.