عنوان مقاله :
تحليلي بر ترجمه و تفسير بسمله در كشف الأسرار ميبدي
پديد آورندگان :
رجبي پور ميبدي ، انسيه دانشگاه ميبد , ميرحسيني ، يحيي دانشگاه ميبد - دانشكده الهيات - گروه علوم قرآن و حديث , صحرائي اردكاني ، كمال دانشگاه ميبد - دانشكده الهيات - گروه علوم قرآن و حديث
كليدواژه :
بسمله , آيه تسميت , ترجمه , تفسير , تأويل , كشف الاسرار , رشيدالدين ميبدي
چكيده فارسي :
در سنت ترجمه قرآن كريم، هر مترجم در برگردان بسمله از يك عبارت ثابت و كليشهاي استفاده كرده است. از سوي ديگر مفسران شيعه و اهل سنت در اكثر قريب به اتفاق تفاسير، تنها در بسمله سوره حمد به شرح و تبيين اين آيه مبادرت ورزيده، نيازي نديدهاند ذيل بسمله ديگر سور چيزي ذكر كنند. در اين ميان از بين تفاسير سنتي، لطائف الاشارات قشيري و كشف الاسرار ميبدي استثناء هستند كه ذيل هر بسمله، توضيحات منحصر به فردي ذكر كردهاند كه با ديگر سور متفاوت است. افزون بر اين، در نوبت اول كشف الاسرار كه به ترجمه اختصاص دارد، چهار نوع برگردان مختلف آمده كه بيهمتاست. اين نوشتار كه به روش توصيفي تحليلي سامان يافته، به دنبال پاسخ به چرايي عملكرد ناهمگون رشيدالدين ميبدي در ترجمه و تفسير است؛ پس از تحليل 113 ترجمه و 112 تفسير آيه تسميت در كشف الاسرار، اين نتيجه به دست آمد كه گرچه برخي ترجمه و تفسيرها با درونمايه سور در ارتباط است اما در اكثر موارد، با نوعي ذوق وجداني مبتني بر ادراكات دروني و اشراقي مواجهيم. در هر حال رفتار رشيدالدين ميبدي نشانگر آن است كه او هر بسمله را مخصوص به همان سوره ميدانسته است؛ ديدگاهي كه به شيعه اماميه بسيار نزديك است.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه قرآن و حديث
عنوان نشريه :
پژوهشنامه قرآن و حديث