تأثير سياست پولي بر تورم كشورهاي درحال توسعه نفتي و كشورهاي توسعه‌يافته

هدف: هدف اصلي تحقيق مقايسه اثرات رشد عرضه پول بر تورم كشورهاي درحال توسعه نفتي و كشورهاي توسعه‌يافته است. روش: در جهت دستيابي به اهداف تحقيق از دو رگوه اقتصاد كشورهاي توسعه‌يافته و در حال توسعه نفتي در بازه زماني 2019-2001 و از روش اقتصاد سنجي GMM استفاده شده است. يافته‌ها: تأثير رشد عرضه پول بر تورم كشورهاي در حال توسعه نفتي بيشتر از كشورهاي توسعه‌يافته است و مهمترين دليل اين امر مي‌تواند بالا بودن انتظارات تورمي در اين گروه از كشورها باشد؛ بطوريكه انتظارات تورمي بيشترين اثرگذاري را بر تورم كشورهاي نفتي دارد در حاليكه بر تورم كشورهاي توسعه‌يافته از لحاظ آماري اثرگذار نيست. نتيجه‎گيري: سه عامل انتظارات تورمي، رضد عرضه پول و رشد اقتصادي اندك مهمترين علت تورم در كشورهاي در حال توسعه نفتي است. در اين راستا اين مطالعه پيشنهاد مي‌دهد جهت كنترل تورم كشورهاي در حال توسعه نفتي تنها بر صادرات نفت تمركز نكنند و با تنوع‌سازي سبد صادراتي ضمن افزايش رشد اقتصادي، انتظارات تورمي و تغييرات نقدينگي حاصل از تغييرات درآمد نفتي را كه از طريق تغييرات بودجه منجر مي‌شوند را كنترل كرده و تورم را مهار نمايند.