تحليل حساسيت‌ بر پايه قابليت اعتماد قاب برشي مجهز شده به ميراگر ويسكوز غيرخطي

اخيراً ميراگرهاي ويسكوز غيرخطي به صورت گسترده‌اي براي بهبود عملكرد لرزه‌اي سازه‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اين ميراگرها انرژي جنبشي ناشي از زلزله را با توليد نيروي ميرايي مستهلك مي‌كنند. طراحي اين ميراگرها به گونه‌اي است كه نيروي ايجاد شده در آن‌ها متناسب با سرعت است. مدل ماكسول متداول‌ترين مدل براي مدل‌سازي رفتار ميراگرهاي ويسكوز غيرخطي مي‌باشد. در اين مدل ضريب ميرايي، توان سرعت و سختي محوري ميراگر پارامترهاي كليدي محسوب مي‌شوند. در اكثر مطالعات گذشته، عدم ‌قطعيت موجود در پارامترهاي درگير در رفتار ميراگر ويسكوز ناديده گرفته شده است؛ در حالي كه مي‌تواند تأثير قابل توجهي بر روي پاسخ لرزه‌اي سازه‌ها داشته باشد. در اين مطالعه ابتدا تحليل قابليت اعتماد يك قاب برشي مجهز شده به ميراگر ويسكوز غيرخطي با استفاده از روش نمونه‌گيري مونت‌كارلو انجام شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه افزايش دريفت بيشينه از 0/015 به0/02 منجر به كاهش 72 درصدي احتمال انهدام شده ‌است. سپس تحليل حساسيت‌ مبتني بر قابليت اعتماد قاب مورد مطالعه به منظور تعيين مؤثرترين متغير تصادفي بر روي قابليت اعتماد قاب انجام شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه توان سرعت مؤثرترين متغير تصادفي در قابليت اعتماد قاب مي‌باشد. همچنين نتايج دلالت بر آن دارند كه ميزان اهميت متغيرهاي تصادفي بستگي به تابع حالت حدي مورد استفاده در تحليل قابليت اعتماد دارد. براي نمونه مقدار اهميت متغير تصادفي ضريب ميرايي نسبت به توان سرعت به ازاي دريفت بيشينه 0/015 و 0/025 به ترتيب 59 و 9/5 درصد كمتر است.