تأثير تجويز خوراكي اينترلوكين 2 نوتركيب انساني بر نشانگرهاي مولكولي نوروپاتي ديابتي در مغز مگس سركه

مقدمه: در اين مطالعه، اثر تجويز خوراكي اينترلوكين-2 نوتركيب انساني (rhIL-2) بر سطح NO و فعاليت AChE مغزي در شرايط هيپرگلايسمي القا شده توسط رژيم غذايي با ساكارز بالا (HSD)، بعنوان مدل ديابت نوع دو، در مگس سركه بررسي شد. روش‌ها: در اين تحقيق تجربي، مگس‌هاي سركه بالغ از هر دو جنس (30 عدد در هر گروه) به شش گروه دريافت كننده‌ي غذاي استاندارد (ND)، غذايي با ساكارز بالا (HSD)، دريافت كننده‌ي rhIL-2 در غلظت‌هاي 01/0 و 1/0 نانوگرم در ميلي‌ليتر به‌علاوه ND و دريافت كننده‌ي rhIL-2 در غلظت‌هاي 01/0 و 1/0 نانوگرم در ميلي‌ليتر به‌علاوه HSD تقسيم‌بندي شدند. مگس‌ها به‌مدت سه هفته روي اين محيط‌هاي كشت پرورش داده شدند. مغز مگس‌هاي سركه استخراج، هموژن و سطح گلوكز، NO و فعاليت AChE در انتهاي آزمايش‌ها سنجيده شد. يافته‌ها: سطح گلوكز، فعاليت كولين استراز و سطح نيتريك اكسايد در هموژناي مغز مگس‌هاي سركه HFD در مقايسه با گروه ND افزايش يافت. وزن بدن مگس‌هاي HSD در مقايسه با ND كاهش يافت. تجويز rhIL-2 در هر دو دوز همراه با HSD به‌طور قابل توجهي از بروز اين تغييرات پيشگيري كرد. نتيجه‌گيري: اين يافته‌ها نشان مي‌دهد كه rhIL-2 تا حدي از نوروپاتي ديابتي در مگس‌هاي سركه جلوگيري مي‌كند. به‌نظر مي‌رسد كه اثرات پيشگيرانه اين تركيب از طريق سازِكارهاي وابسته به نيتريك اكسايد و استيل كولين استراز در مغز واسطه‌گري مي‌شود.