ارتباط جو خودمحور و تكليف‌محور در كلاس ورزش با انواع مختلف انگيزش در دانش‌آموزان دختر نوجوان: رويكردي بر نظريه‌هاي خودمختاري و هدف پيشرفت

هدف از پژوهش حاضر، تعيين ارتباط بين جو انگيزشي ادراك‌شده و پيوستار انگيزش در دانش‌آموزان دختر نوجوان بود. اين پژوهش به روش توصيفي و همبستگي انجام شد. جامعۀ آماري اين پژوهش كليۀ دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطۀ استان آذربايجان شرقي بود كه 221 نفر به عنوان نمونۀ تحقيق به شيوۀ نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه‌هاي تنظيم رفتار ورزشي و فضاي انگيزشي ادراك‌شده در ورزش استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين جو انگيزشي و عدم انگيزه ارتباط معناداري وجود دارد. همچنين بين جو خودمحور و انگيزۀ بيروني و تنظيم درون فكني شده و نيز بين جو تكليف‌محور و انگيزۀ دروني و تنظيم شناسايي شده رابطۀ معناداري مشاهده شد. به عبارتي در جو تكليف‌محور و جو خود‌محور هر دو در مدل مورد استفاده 6 درصد از تغيرات تنظيم بيروني را، 2 درصد از تغييرات تنظيم متمايل دروني، 14 درصد از تغييرات تنظيم شناسايي شده، 12 درصد انگيزۀدروني و 11 درصد عدم انگيزه را بدرستي پيش‌بيني مي‌كنند. بر اين اساس و به صورت كلي مي‌توان گفت جو انگيزشي ادراك‌شده عاملي مهم و پيش‌بيني كنندۀ نوع انگيزۀ به وجودآمده براي انجام ورزش در دانش‌آموزان دختر نوجوان است.