بررسي تاثير كيفيت پيوستگي در فضاهاي داخلي بازارها بر ميزان حضور‌پذيري (مطالعه موردي: بازارهاي سنتي كلان‌شهر شيراز)

اهداف: بازار به ‌عنوان فضايي عمومي، مبدأ و نيز مقصد فعاليت‌هاي كاربران است و مساله حضور‌پذيري در آن سبب ايجاد سرزندگي و تاثير بر كيفيت محيط شهري مي‌شود. موضوع اين پژوهش، ارزيابي نقش كيفيت پيوستگي داخلي بر ميزان حضورپذيري افراد در بازار سنتي شهر شيراز بود. روش‌شناسي: اين تحقيق كيفي-تحليلي در سال 1400 در بازار سنتي شهر شيراز انجام شد. متغيرهاي مورد مطالعه، پيوستگي كالبدي (تداوم شكل و يكپارچگي فضايي) و تداوم عملكردي (تداوم كاربري و تبديل‌پذير فعاليت‌ها) بودند. داده‌هاي مورد نياز با استفاده از مصاحبه و مشاهده ميداني جمع‌آوري شد. نمونه آماري، 350 نفر از مراجعه‌كنندگان به بازار بودند كه در طول يك هفته مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحليل محتوا در محيط Depthmap (depthmapXnet-0.35) و نيز آزمون T در محيط SPSS 24 تحليل شدند. يافته‌ها: بيشترين و كمترين ميزان حضورپذيري افراد در بازار در راسته بازار وكيل جنوبي و اردوبازار با مقادير 95% و 30% مشاهده شد. كمترين تداوم شكل در راسته بازار مرغ و اردوبازار و بيشترين آن در راسته‌هاي وكيل شمالي و وكيل جنوبي مشاهده شد. بيشترين يكپارچگي فضايي در راسته‌هاي وكيل جنوبي و بازار شاه‌چراغ و كمترين آن در راسته‌هاي اردوبازار و بازارنو، بيشترين مقادير ميانگين سازگاري در راسته‌هاي وكيل شمالي و وكيل جنوبي و كمترين آن در راسته اردوبازار و نيز بيشترين ميزان تنوع‌پذيري عرصه‌هاي مياني در راسته‌هاي وكيل جنوبي و وكيل شمالي و كمترين ميزان آن در راسته اردوبازار مشاهده شد. نتيجه‌گيري: پيوستگي كالبدي و عملكردي مهم‌ترين عوامل در ارتقا حضورپذيري در بازار هستند كه در اين ارتباط، يكپارچگي فضايي، تداوم شكلي، تبديل‌پذيري و تداوم كاربري‌ها از مهم‌ترين عوامل مرتبط باكيفيت پيوستگي در فضاي داخلي بازارهاست كه بر ميزان حضور‌پذيري در بازار تاثيرگذار است.