تفسير فرايند ارتباط استاد و دانشجو در دورۀ آموزش طراحي بسته‌بندي براساس نظريۀ ياكوبسن

«طراحي بسته‌بندي» يكي از دروس اصليِ تصويب‌شده وزارت عتف در برنامۀ درسي كارشناسي پيوستۀ رشتۀ ارتباط تصويري است. هدف از اين پژوهش، تحليل فرايند ارتباط دورۀ طراحي بسته‌بندي بر اساس نظريۀ ارتباطي ياكوبسن و تبيين راهكارهايي براي ارتقاي مقولۀ ارتباط و به‌تبع آن اثرگذاري مطلوب‌تر اين دوره است. پرسش اصلي پژوهش حاضر اين است كه به‌منظور بهبود كاركردهاي شش‌گانۀ نظريۀ حاضر و به‌طوركلي فرايند ارتباط در كلاس‌هاي دورۀ طراحي بسته‌بندي در آموزش عالي ايران، چه تدابيري را مي‌توان اتخاذ نمود. روش پژوهش توصيفي تحليلي است. روش گردآوري اطلاعات و مطالب تركيبي از روش كتابخانه‌اي از طريق فيش‌برداري و مصاحبه‌هاي ميداني با جامعۀ مخاطب به شيوۀ پرسش‌نامۀ باز است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها كيفي است. گزينش مصاحبه‌شوندگان به شكل هدفمند و روش گلوله برف (ارجاع زنجيره‌اي) صورت پذيرفته است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد در راستاي رشد و اعتلاي هر كدام از كاركردهاي شش‌گانۀ نظريه ياكوبسن و به‌طوركلي پاسخگويي با اعم نيازهاي دوره، تدابيري را مي‌توان به كار بست كه بدين شرح است: 1) پياده‌سازي محيط بين‌رشته‌اي در كلاس و شبيه‌سازي همكاري‌هاي واقعي كه در صنعت رايج است، 2) اتخاذ سبك‌هاي آموزشي، ارائه‌ها و منابع آموزشي متنوع براي نيل به اهداف دوره، 3) تدقيق در چهار اصل و قاعدۀ عمومي طوفان فكري جمعي، درگير كردن صنعت به‌عنوان حامي برنامۀ آموزشي، هدايت دانشجويان براي شركت در مسابقات طراحي در پايان دوره و همچنين برجسته نمودن شيوه‌هاي گوناگون ارتباط دانشجو با اساتيد، 4) توجه ‌به اصول و دسته‌هاي تئوري بار شناختي، 5) عنايت به اقتضائات فرهنگي و بهره‌گيري از الگوهاي هنر عاميانه، و 6) لحاظ يادگيري تركيبي (فيزيكي/ فناوري (برخط) به‌عنوان استراتژي قدرتمند امر آموزش.