اثرات كنتراسپتيوهاي خوراكي حاوي دزوژسترل و دروسپيرنون بر پارامترهاي باليني، هورموني و متابوليك بيماران مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك: يك كارآزمايي باليني تصادفي

زمينه و هدف: علي رغم برتري تئوريك كنتراسپتيوهاي خوراكي (OCs) حاوي پروژستين هاي آنتي آندروژنيك نسبت به فراورده هاي داراي فعاليت هاي آندروژنيك، مزاياي باليني اين تركيبات نامعلوم مي باشد. هدف از مطالعه حاضر مقايسه اثربخشي كنتراسپتيوهاي خوراكي حاوي دزوژسترل (DSG) و يا دروسپيرنون (DRSP) بر پارامترهاي هورموني، باليني و متابوليكي بيماران مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك (PCOS) بود.  مواد و روش ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي مي باشد كه بر روي 126 بيمار مبتلا به PCOS انجام شده است. بيماران به صورت تصادفي به يكي از گروه هاي مداخله با كنتراسپتيوهاي خوراكي حاوي DSG و يا DRSP تخصيص داده شدند. پيامدهاي مورد بررسي شامل آندروژن هاي سرمي، نمره فريمن گالوي و پارامترهاي آنتروپومتريك و متابوليك در وضعيت پايه، ماه سوم و ششم درمان بررسي شدند.  يافته‌ها: پس از سه تا شش ماه درمان با OCs، ميزان آندروژن هاي سرم بين دو گروه درمان شده با DSG و DRSP تفاوت  معني داري نداشت. همچنين تفاوت معني داري ميان دو گروه درمان، به لحاظ نمره فريمن گالوي و پارامترهاي آنتروپومتريك به جز اندازه دور كمر (0.011 = P) در ماه ششم درمان وجود نداشت. سه ماه پس از مداخله، بيماران درمان شده با كنتراسپتيوهاي خوراكي حاوي DSG در مقايسه با بيماراني كه تحت درمان با كنتراسپتيوهاي حاوي DRSP بودند، ميزان كلسترول ليپوپروتئين با چگالي كم (LDL) (0.017 = P)، فشار خون سيستوليك (0.013 = P) و دياستوليك (0.008 = P) بيشتري داشتند. نتيجه‌گيري: گرچه مصرف OCs حاوي پروژستين هاي ضد آندروژنيك و آندروژنيك اثرات يكساني بر پروفايل هورموني، و پارامترهاي آنتروپومتريك و هيرسوتيسم داشتند، تركيبات حاوي DSG با اثرات مخرب بيشتري بر ليپيدهاي سرمي و فشارخون همراه بودند. زمينه و هدف: علي رغم برتري تئوريك كنتراسپتيوهاي خوراكي (OCs) حاوي پروژستين هاي آنتي آندروژنيك نسبت به فراورده هاي داراي فعاليت هاي آندروژنيك، مزاياي باليني اين تركيبات نامعلوم مي باشد. هدف از مطالعه حاضر مقايسه اثربخشي كنتراسپتيوهاي خوراكي حاوي دزوژسترل (DSG) و يا دروسپيرنون (DRSP) بر پارامترهاي هورموني، باليني و متابوليكي بيماران مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك (PCOS) بود. مواد و روش ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي مي باشد كه بر روي 126 بيمار مبتلا به PCOS انجام شده است. بيماران به صورت تصادفي به يكي از گروه هاي مداخله با كنتراسپتيوهاي خوراكي حاوي DSG و يا DRSP تخصيص داده شدند. پيامدهاي مورد بررسي شامل آندروژن هاي سرمي، نمره فريمن گالوي و پارامترهاي آنتروپومتريك و متابوليك در وضعيت پايه، ماه سوم و ششم درمان بررسي شدند. يافته‌ها: پس از سه تا شش ماه درمان با OCs، ميزان آندروژن هاي سرم بين دو گروه درمان شده با DSG و DRSP تفاوت  معني داري نداشت. همچنين تفاوت معني داري ميان دو گروه درمان، به لحاظ نمره فريمن گالوي و پارامترهاي آنتروپومتريك به جز اندازه دور كمر (011.0= P) در ماه ششم درمان وجود نداشت. سه ماه پس از مداخله، بيماران درمان شده با كنتراسپتيوهاي خوراكي حاوي DSG در مقايسه با بيماراني كه تحت درمان با كنتراسپتيوهاي حاوي DRSP بودند، ميزان كلسترول ليپوپروتئين با چگالي كم (LDL) (017.0 = P)، فشار خون سيستوليك (013.0 = P) و دياستوليك (008.0 = P) بيشتري داشتند. نتيجه‌گيري: گرچه مصرف OCs حاوي پروژستين هاي ضد آندروژنيك و آندروژنيك اثرات يكساني بر پروفايل هورموني، و پارامترهاي آنتروپومتريك و هيرسوتيسم داشتند، تركيبات حاوي DSG با اثرات مخرب بيشتري بر ليپيدهاي سرمي و فشارخون همراه بودند.