سرمايه اجتماعي، چسبندگي سود سهام و كارايي سرمايه‌گذاري

سرمايه اجتماعي به منزله يك عامل اجتماعي-رفتاري مي‌تواند مشكل هزينه هاي بيش از حد شركت را در سطح مطلوبي نگه دارد. بنابراين، زماني كه سرمايه اجتماعي يك شركت در سطح بالايي قرار داشته باشد، مديران رفتارهاي فرصت طلبانه كمتري از خود نشان مي‌دهند و براي همكاري و تعامل بيشتر در شركت مي كوشند. ازاين‌رو، كاهش رفتارهاي فرصت‌طلبانه مديران از طريق سرمايه اجتماعي مي‌تواند بر چسبندگي سود سهام و افزايش كارايي سرمايه‌گذاري شركت تاثيرگذار باشد. لذا بر پايه اين استدلال، پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي، چسبندگي سود سهام و كارايي سرمايه‌گذاري مي‌پردازد. بدين منظور، براي اندازه‌گيري سرمايه اجتماعي از پرسشنامه لوي و لي (2015) استفاده گرديد. آزمون فرضيه‌ها با استفاده از روش‌ مدل‌سازي معادلات ساختاري بر اساس اطلاعات 83 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1398 انجام‌شده است. يافته‌هاي فرضيه اول پژوهش حاكي از آن است كه سرمايه اجتماعي باعث افزايش كارايي سرمايه‌گذاري شركت مي‌گردد. همچنين سطح بالاي سرمايه اجتماعي در شركت‌ها باعث چسبندگي سود سهام مي‌شود.