اثربخشي “رفتاردرماني جدلي” بر كنترل عواطف و عملكرد جنسي زنان داراي تعارض زناشويي

مقدمه: بهبود كنترل عواطف و عملكرد جنسي از عوامل موثر بر كاهش تعارضات زناشويي است.  مطالعه حاضر با هدف اثربخشي رفتاردرماني جدلي بر كنترل عواطف و عملكرد جنسي زنان داراي تعارض زناشويي انجام شد.  روش كار: اين مطالعه نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش زنان درگير تعارض زناشويي مراجعه كننده به مراكز بهداشت روان شهر رشت در سال 1399 بودند. براي انجام پژوهش 36 تن انتخاب و به صورت تصادفي ساده در 2 گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. در پايان گروه مداخله به 15 تن تقليل يافت كه جهت تحليل 3 تن از افراد گروه كنترل به شيوه تصادفي حذف شدند تا گروه ها همگن شوند. در اين پژوهش جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه جمعيت شناختي، مقياس كنترل عواطف (Affective Control Scale: ACS) و شاخص عملكرد جنسي زنان (Female Sexual Function Index: FSFI) استفاده شد. روايي به مطالعات گذشته اكتفا شد و پايايي ابزارها به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفا كرونباخ مورد تاييد قرار گرفت. در شروع مداخله ابزارهاي پژوهش توسط گروه ها تكميل شدند. گروه مداخله 10 جلسه 90 دقيقه اي (هفته اي 2 جلسه) تحت رفتاردرماني جدلي قرار گرفت و گروه كنترل در ليست انتظار براي آموزش قرار داشت. سپس مجددا هر 2گروه پس از پايان مداخله ابزارها را تكميل كردند. تحليل داده ها در نرم افزار اس پي اس اس نسخه 19 انجام شد. يافته ها: بين گروه ها در هر دو متغير كنترل عواطف (F = 546.366, P = 0.001) و عملكرد جنسي (F = 84.375, P = 0.001) تفاوت معناداري وجود دارد و با توجه به مقادير اندازه اثر، 95 درصد تغييرات كنترل عواطف و 75 درصد تغييرات عملكرد جنسي ناشي از مداخله رفتاردرماني جدلي است (P 0.001). نتيجه گيري: رفتار درماني جدلي منجر به كاهش كنترل عواطف و افزايش عملكرد جنسي در زنان داراي تعارض زناشويي شده است. بنابراين، برنامه ريزي براي استفاده از روش رفتاردرماني جدلي توسط روانشناسان و مشاوران خانواده براي بهبود عملكرد روانشناختي و جنسي زنان داراي تعارض زناشويي پيشنهاد مي شود.