ارتقاء بهره وري آب دو رقم برنج هاشمي و فجر با خشكاندن ميان فصلي شاليزار

اهميت برنج به عنوان يك محصول اساسي در تغذيه جوامع بشري بر كسي پوشيده نيست، در كنار آن براي توليد برنج، آب اساسي ترين نهاده براي كشت اين محصول به حساب مي آيد. بحران آب يك معضل جدي در حال حاضر و در چشم انداز آينده كشور مي باشد. در اين راستا به منظور بررسي اثرات زهكشي ميان فصل بر عملكرد، آب مصرفي و بهره‌وري آب روي دو رقم برنج هاشمي و فجر، طرحي به صورت فاكتوريل در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در بابلسراجرا شد كه شامل رقم در دو سطح و مدت زمان زهكشي ميان فصل صفر(شاهد)، 3 ، 5 ، 7 و 9 روزه بود. نتايج اين تحقيق نشان داد كه اثر زهكشي ميان فصل و رقم روي هر سه صفت آب مصرفي، عملكرد و بهره‌وري آب مصرفي در سطح 1% معني دار بودند. اثر متقابل زهكشي ميان فصل و رقم روي آب مصرفي معني‌دار نبود ولي روي عملكرد دانه و بهره‌وري آب در سطح 5% معني دار بود. در بين تيمارها، زهكشي ميان فصل 5 روزه براي دو رقم هاشمي و فجر به ترتيب با 0.92 و 1.30 كيلوگرم بر متر مكعب، بيشترين بهره‌وري آب را دارا بودند. بيشترين عملكرد و كمترين آب مصرفي نيزمربوط به تيمارهايي با زهكشي 5 روزه بود. و از اين رو، جهت زهكشي ميان فصل برنج در شرايط منطقه مورد مطالعه، اعمال زهكشي 5 روزه پيشنهاد مي‌گردد.